چکیده:
در قرآن مجید مسیح (علیه السّلام) خود را بندۀ خدا میداند و هرگونه ادعای الوهیت را از خود نفی میکند؛ ولی مسیحیان تثلیثگرا معتقدند عیسی در عهد جدید ادعای الوهیت کرده که به ظاهر این مسئله تضادی بین قرآن و عهد جدید را مینمایاند. برای حل این مسئله در صدد بررسی آن بر آمدیم که «آیا متون عهد جدید، مدعی الوهیت مسیح (علیه السّلام) هستند یا این مسئله را نفی میکنند؟» هدف این پژوهش نشاندادن همسویی قرآن مجید با عهد جدید در نفی الوهیت عیسی مسیح (علیه السلام) و بررسی باور به تثلیث از منظر عهد جدید میباشد. روش تحقیق نیز بر اساس تحلیل متنی و تفسیر متن مقدس به متن مقدس است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که عیسی مسیح (علیه السّلام) در انجیل بارها با شیوههای مختلف منکر الوهیت خود شده است تا هرگونه تردید در اینباره رفع شود؛ چنانکه در قرآن مجید نیز تأکید شده که عیسی مسیح (علیه السّلام) هیچگاه مدعی الوهیت خود نبوده است.
According to the Qur'an, Jesus Christ considers himself a servant of God and does not consider himself GodAnd this is while Trinitarian Christians claim that Jesus Christ claimed his divinity in the New Testament.And this issue is considered a contradiction between the Qur'an and the New Testament according to the interpretation of Trinitarian Christians.The question raised in this research is "Do the texts of the New Testament claim the divinity of Christ?" Or do they deny this issue? »The purpose of this research is to show the alignment of the Holy Quran with the New Testament in denying the divinity of Jesus Christ.In the interpretations of the Qur'an, the reference to the verses of the New Testament in the negation of the Christian divinity is clearly evident in the interpretation of the related verses of the Qur'an.The results of this research show that Jesus denied his divinity dozens of times in the Bible in different ways.and removes any doubts about this;The research method in this research is based on textual analysis and interpretation of the holy text to the holy text.
خلاصه ماشینی:
این آیه به روشنی نشان میدهد که پدر «اقنوم اول ِخدا» نیست، بلکه خدایی جز او نیست؛ ولی عقیدۀ تثلیث این است که سه شخص هستند که الوهیت دارند (پل دوم، 1393، پاراگراف 253-254)؛ بنابراین در اعتقاد مسیحیان آموزش داده میشود که «ما را تنها یک خدا است یعنی پدر، پسر و روحالقدس».
ولی در آیۀ ذکرشده، عیسی مسیح (علیه السلام) به روشنی خدا را تنها یک شخص واحد حقیقی میداند که نام او نیز فقط و فقط پدر است و این در تعارض با باور رایج کلیسایی است که خدا را شامل سه شخص مجزا به نامهای پدر، پسر و روح القدس میداند.
مسیحیان معتقدند این سخن مسیح (علیه السلام) به این معنا است که «عیسی خدا است»؛ این در حالی است که با دقت بیشتر در آیۀ مذکور دریافت میشود که کتاب مقدس برای اینکه دو نفر را دارای یک هدف و یک مسیر معرفی کند، آن دو را یکی میداند؛ برای مثال عیسی حواریون را با هم یکی میداند: «ای پدر قدوس، اینها (حواریون) را که به من دادی به اسم خود نگاه دار تا یکی باشند، چنانکه ما هستیم» (انجیل یوحنا 17: 11).
نورمن گایسلر مینویسد: عیسی مسیح (علیه السلام) با گفتن: «همچنانکه پدر مردگان را برمیخیزاند و زنده میکند، همچنین پسر نیز هر که را میخواهد زنده میکند» (یوحنا 5: 21)، تمام شک و تردیدها را در مورد خود بر طرف میکند؛ اما عهد قدیم به روشنی تعلیم میدهد که تنها خدا میتواند زندگی ببخشد (اول سموئیل 2: 6) (گایسلر، 1395، ص 201).