چکیده:
هدف: این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی مداخله مبتنی بر امید شغلی بر افزایش امید شغلی افراد وابسته به مواد در حال بهبودی انجام شد. روش: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی افراد وابسته به مواد در حال بهبودی انجمن معتادان گمنام شهرستان خمینی شهر در سال 1400 بود. از این بین، 14 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (7 نفر) و کنترل (7 نفر) قرار گرفتند. شرکت کنندگان هر دو گروه پرسشنامه امید شغلی را در پیش آزمون و پس آزمون تکمیل کردند. مداخله مبتنی بر امید شغلی در 8 جلسه 90 دقیقه ای با فراوانی دو جلسه در هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد. دادهها با روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل، میانگین امید شغلی و ابعاد آن در گروه آزمایش افزایش معنیداری پیدا کرد و این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. نتیجهگیری: با استفاده از آموزش مهارتهای ارتباطی مؤثر در مسیر شغلی، ایجاد نگرش مثبت نسبت به خود و تقویت خودپنداره مثبت، تقویت آموزههای مذهبی و اخلاقی، حمایتهای مالی و عاطفی، و استفاده از تجارب بهبودیافتگان موفق میتوان امید شغلی در افراد وابسته به مواد در حال بهبودی را افزایش داد.
Objective: This research aimed to determine the effectiveness of work hope-based intervention on increasing the work hope in recovering substance-dependent individuals. Method: The present research was semi-experimental with a pretest-posttest and follow up design with a control group. The statistical population consisted of all recovering substance-dependent individuals of the Narcotics Anonymous Association of Khomeini Shahr in 2021. Among them, 14 people were selected by the convenience sampling method and were randomly assigned to two experimental (n = 7) and control (n = 7) groups. The participants of both groups completed the work hope scale in the pretest and posttest. The work hope-based intervention was implemented in eight 90-minute sessions with the frequency of two sessions per week on the experimental group. The data were analyzed with the analysis of covariance with repeated measurement. Results: The findings showed that the mean score of work hope and its components significantly increased in the experimental group than in the control group, and this increase was also maintained in the follow-up phase. Conclusion: It is possible to increase work hope in recovering substance-dependent individuals by using effective communication skills training in the career path, creating a positive attitude toward oneself and strengthening positive self-concept, strengthening religious and moral teachings, financial and emotional support, and using the experiences of successfully recovered individuals.
خلاصه ماشینی:
نتیجه گیری: با استفاده از آموزش مهارت های ارتباطی مؤثر در مسیر شغلی، ایجاد نگرش مثبت نسبت به خود و تقویت خودپنداره مثبت ، تقویت آموزه های مذهبی و اخلاقی، حمایت های مالی و عاطفی، و استفاده از تجارب بهبودیافتگان موفق میتوان امید شغلی در افراد وابسته به مواد در حال بهبودی را افزایش داد.
Brady, Iwamoto, Grivel, Kaya & Budjanovcanin Clinton 4.
در یک مطالعه آتاناســـیو و همکاران (٢٠١٣) تاثیر چشـــم انداز زمان در مســـیر شـــغلی کارگرانی از یک طبقه اجتماعی-اقتصـادی محروم را بررسـی کردند و نشـان دادند افرادی که چشـم انداز زمانی آینده متعالی دارند با وجود وضـعیت اقتصـادی-اجتماعی پایین بهترین مسـیر شـغلی را انتخاب میکنند، آنها از کارشـان لذت میبرند، برنامه های بهتری برای حفظ شـــغـل دارـند و هنگـام روبرویی ـبا موانع آنقـدر انگیزه ی ـبالایی دارـند کـه این موانع نتواـند از آنها سلب امتیاز کند.
از این جامعه در ابتدا به روش نمونه گیری در دسـترس چهار گروه که رضـایت خود را برای شـرکت در پژوهش اعلام کردند انتخاب شد، سپس پرسشنامۀ امید شغلی جانتونن و وترستون ١ (٢٠٠٦) به منظور سـنجش میزان امید شـغلی در بین آنها توزیع و اجرا شـد.
جدول ١: جلسات آموزشی مبتنی بر مداخله امید شغلی (قاضی عسگر،١٤٠٠) جلسه عنون جلسه محتوای جلسه هدف هشتم مذهب و مروری بر مطالب گذشته ، بررسی داستان بازبینی شده در آگاه کردن فرد از تأثیر موفقیت در مقایسۀ آن با داستان شغلی که قبل از آن نوشته شده بود، باورهای مذهبی در مسیرشغلی تعریف معنویت و ابعاد آن ، بررسی تأثیر مذهب و اعتقاد به موفقیت مسیر شغلی وجود یک نیروی برتر در موفقیت مسیر شغلی، جمع آوری مطالب گذشته ، اجرای پس آزمون یافته ها میانگین و انحراف معیار سـن شـرکت کنندگان پژوهش در گروه آزمایش به ترتیب ٣٦/١٤ و ١١/٥٩ و در گروه کنترل بـه ترتیـب ٣٥/٤٣ و ١٠/٢٨ بود.
Lin, Chen, Ashford, Lee & Qian 2.