چکیده:
هدف کلی پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شخصیت جامعه پسند و خودشیفتگی با سلامت اجتماعی جوانان والیبالیست استان تهران میباشد. جامعۀ آماری پژوهش را کلیۀ والیبالیست های باشگاه های استان تهران تشکیل می دادند. نمونه برای جامعه نامحدود، 384 نفر و به صورت نمونه گیری در دسترس در نظر گرفته شد. در این تحقیق از پرسشنامه های استاندارد شخصیت جامعه پسند، شخصیت خودشیفته و سلامت اجتماعی استفاده شد که روایی و پایایی آنها در مطالعات متعدد خارجی و داخلی تایید شده است. برای تجزیه و تحلیل داد ها از شاخصهای آمار توصیفی و آزمون های کلموگروف- اسمیرنوف، همبستگی پیرسون و آزمون رگرسیون چندگانه استفاده گردید. یافته ها نشان داد که بین شخصیت جامعه پسند با سلامت اجتماعی رابطۀ مثبت معنادار وجود دارد. همچنین، نتایج حاکی از آن بود که بین مولفۀ مسوولیت جامعه پسند و ارتباط همدلانه با سلامت اجتماعی رابطۀ مثبت معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن بود که مسوولیت اجتماعی و شخصیت جامعه پسند پیشبینی کنندۀ معنادار سلامت اجتماعی هستند. علاوه بر این، بین خودشیفتگی با سلامت اجتماعی ارتباط منفی و معنادار مشاهده شد. همچنین، بین مولفه های اقتدار و خودبینی و خودبسندگی با سلامت اجتماعی رابطۀ منفی معنادار و بین برتری جویی و بهره کشی و محق بودن و خودنمایی با سلامت اجتماعی رابطۀ معناداری وجود نداشت. در نهایت، خودبینی و خودشیفتگی پیشبینی کنندۀ معنادار سلامت اجتماعی بودند. بنابراین، پیشنهاد میشود ورزشکاران در راستای بهبود سلامت اجتماعی شخصیت جامعه پسند و خودشیفتگی را مورد توجه قرار دهند.
خلاصه ماشینی:
ضرايب مربوط به شاخص هاي آماري متغيرها در آزمون رگرسيون (به تصویر صفحه مراجعه شود) در جدول شماره ٧ ميزان ضريب بتا براي متغير هاي وارد شده به رگرسيون مشاهده مي شود که مولفه هاي شخصيت خودشــيفته (اقتدار، خودنمايي، برتري جويي، بهره کشــي، محق بودن ، خودبســندگي و خودبيني) با ميزان ســلامت اجتماعي جوانان واليباليســت اســتان تهران رابطه دارند، از طرفي با توجه به کوچکتر بودن ســطح معنادري آزمون از (٠/٠٥ > p) در سه مولفه اقتدار، خودبسندگي و خودبيني مي توان بيان نمود که روابط در اين سه مولفه معنادار است بنابراين فرض تحقيق تاييد مي شود بعبارت ديگر خودشيفتگي پيش بيني کننده سلامت اجتماعي مي باشد، از طرفي با توجه به منفي بودن ميزان رابطه در مولفه هاي اقتدار، خودبســـندگي و خودبيني مي توان نتيجه گرفت از نظر نمونه هاي پژوهش با افزايش اقتدار، خودبســندگي و خودبيني، ســلامت اجتماعي کاهش مي يابد، از ســوي ديگر با توجه به بزرگتر بودن ميزان ضـــريب بتا مولفه خودبيني از ســـاير مولفه ها مي توان چنين اســـتدلال نمود که مولفه خودبيني بيشــترين ســهم و با توجه به کوچکتر بودن ميزان ضــريب بتا مولفه برتري جويي کمترين ســهم را در تببين ســلامت اجتماعي دارا مي باشند.
بحث و نتيجه گيري يافته هاي اين تحقيق نشان داد که بين شخصيت جامعه پسند با سلامت اجتماعي رابطۀ مثبت معنادار وجود دارد.
يافته هاي ديگر پژوهش حاضر حاکي از آن بود که کمک رساني، هم حسي جهت گيري شده ديگران و شخصيت جامعه پسند پيش بيني کنندة معنادار سلامت اجتماعي است .