خلاصه ماشینی:
"بشر در عصر مدرنیته، بزرگ ترین و بالاترین ظلم و بی عدالتی را اولا در وجود خویش اعمال نمود و تنها به جسم خود اندیشید و از روح و روان و سلامت آن غافل شد.
دین گریزی و اخلاق ستیزی انسان معاصر، دستاوردی جز ویرانی روح و روان برایش نداشته و جدایی علم از دین و تفکیک عقلانیت از وحیانیت، ثمره ای جز احساس پوچی و یأس و نومیدی به ارمغان نیاورده است.
مسؤولین و راهبران جامعه، مسأله بهداشت روانی فرد و جامعه را دست کم نگیرند و از این نکته غافل نشوند که سلامت و صلح و صفای اجتماعی آن هنگام محقق می شود که روح ها سالم و افراد جامعه از اعتدال روانی و شخصیتی برخوردار باشند.
ایمان برای جوان امروز پناهگاهی امن و امان است و فرهیختگان و دست اندرکاران مسائل فرهنگی و اجتماعی هماره باید در جهت تقویت و تعمیق آن گام بردارند."