چکیده:
مقالۀ حاضر بر آن است تا با تحلیل فرایند افعال و نظام گذرایی، نقش اندیشگانی «مریکردن چینیها و رومیها» را بر بنیاد نظریۀ نقشگرای هلیدی بررسی کند. به بیان دیگر، کشف دنیای تجربی، ذهنی و عینی مولانا در این مناظره با تحلیل و بررسی فرایندهای نقش اندیشگانی صورت میگیرد. روش آماری در این مقاله ترکیبی (کیفی کمی) است و نحوۀ اجرای آن توصیفی تحلیلی است. جامعۀ آماری تمام ابیات این مناظره (33 بیت) است و نمونه، شامل همۀ افعال آن (68 فعل در 33 بیت) است. براساس یافتهها و نتایج حاصل از این پژوهش بهنظر میرسد نظریۀ نقشگرای هلیدی، در خوانش حکایت چینیان و رومیان مناسب است. فرایندهای مادی بهعنوان یکی از ابزارهای اندیشۀ مولانا برای برقراری رابطۀ ملموستر و عینیتر با مخاطب و درنتیجه روشنشدن مدارهای عرفانی او هستند؛ بنابراین در این مناظره فرایندهای مادی بیشتر از سایر فرایندها در خدمت دیدگاه عارفانۀ مولانا قرار گرفتهاند.
The present article aims to analyze the ideational function of "to quarrel the Chinese and the Romans" by analyzing the process of verbs and the transitive system based on Halliday's functional theory. In other words, the discovery of the empirical, mental and objective world of Rumi in this debate is done by analyzing and examining the processes of the ideational function. The statistical society is all the verses of this debate (33 verses) and the sample includes all its verbs (68 verbs in 33 vers The findings and results of this research are: It seems that Halliday's functional theory is appropriate in reading the story of the Chinese and the Romans. In this story, material processes are one of the tools of Rumi's thought to establish a more concrete and objective relationship with the audience and, as a result, clarify his mystical circuits. Therefore, in this debate, material processes have been placed at the service of Rumi's mystical vision.
خلاصه ماشینی:
پیشینۀ پژوهش تاکنون در مورد بررسی فرایندهای نقش اندیشگانی مناظرۀ «مریکردن چینیها و رومیها» پژوهش مستقلی صورت نگرفته است؛ اما احمد کتابی در مقالۀ «قصۀ مریکردن چینیان و رومیان در علم نقاشی و صورتگری» (1386) روایتهای مختلف این داستان، وجوه اشتراک و افتراق آنها را بررسی و به پیام مشترک آنها اشاره کرده است.
در زمینۀ بررسی فرایندهای نقش اندیشگانی در آثار ادبی نیز مقالات زیر نوشته شده است: «سبكشناسي حكايات گلستان بر اساس فعل بر مبناي دستور نقشگراي نظاممند» از مريم نخعی (1396)/ «بررسي انواع فرايندهاي فرانقش انديشگاني در غزليات سعدي با رويكرد شناختي» از پرويندخت مشهور و محمد فقيري (1394)/ «بررسي سبكشناختي فعل در گلستان سعدي متأثر از حوزۀ تعليمي آن با رويكرد نقشگراي نظاممند» از مجتبي منشيزاده و ليلا الهيان (1393)/ «سبكشناسي غزليات حافظ بر اساس فعل، رويكرد نقشگرا» از معصومه اميرخانلو (1394)/ «سبکشناسی داستان بر اساس فعل: رویکرد نقشگرا» از آقاگلزاده و دیگران (1389).
روش پژوهش برای رسیدن به مفاهیم تجربی مناظرۀ چینیها و رومیها از روش نقش زبانشناسیگرای هلیدی و بهطور اخص، تحلیل فرایند افعال در بخش اندیشگانی این حکایت استفاده شده است.
اهداف و یافتههای پژوهش هدف کلی در این جستار، تحلیل جهان ذهنی و عرفانی مولانا در مناظرۀ رومیان و چینیان و بررسی کارامدی زبانشناسی نقشگرا در تحلیل متون ادبی است؛ هدف خاص آن، مقایسۀ بسامدهای فرایندهای اصلی مادی، ذهنی و رابطهای و فرایندهای فرعی بیانی رفتاری و وجودی در این مناظره است.
Polysemy and its types in Khajoo's poetry Majid Azizi Habil1| Ali Noori2*| Ali Heidari3| Sa’eed Zohrevand4 1.