چکیده:
هدف این مقاله، بررسی تفاوت مهارتهای نویسندگی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان ؛ بر اساس نظریه گرایس در مهارتهای نویسندگی بود. این مطالعه به روش توصیفی ـ تحلیلی و کیفی، با انتخاب هدفمند دو کلاس از دانشجویان ورودی سال 1398، رشته آموزش ابتدایی، انجام شد. برای اندازهگیری مهارتهای نویسندگی، از یک متن انشا با موضوعی مشخص و یکسان، بر اساس اصول چهارگانه گرایس، استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد مهارت نویسندگی دانشجویان بر اساس آموزشهای ارایه شده در دانشگاه، در سال 1401؛ رشد قابل توجهی داشته است. مهارت نویسندگی دانشجویان در سال 1398، پایینتر از حد متوسط بوده، اما تا سال 1401؛ با ارایه آموزشهای متناسب، مهارتهای نویسندگی دانشجویان رشد مناسبی داشته است. بنابراین ارایه آموزشها و مهارتهای نویسندگی، باعث ارتقای کیفیت مهارت نویسندگی دانشجویان دانشگاه فرهنگیان، شده و برای ارتقای آن؛ دروس روایت پژوهی، اقدام پژوهی، درس پژوهی و کارورزی، پیشنهاد میشود.
The purpose of this article is to investigate the differences in the writing skills of student- teachers of Farhangian University based on Grice's theory of writing skills. This study was carried out using a descriptive-analytical and qualitative method, with the purposeful selection of two classes of students entering the year 2018, majoring in elementary education. To measure writing skills, an essay text with a specific and identical topic, based on Grice's four principles, was used. The obtained results showed that the students' writing skills were based on the training provided at the university in 2023, has grown significantly. The students' writing skills in 2018 were lower than average, but by 2011, providing appropriate training, students' writing skills have grown appropriately. Therefore, providing training and writing skills has improved the quality of writing skills of Farhangian University students. Narrative research, action research, lesson research and lesson study are suggested to improve the writing skills of students.
خلاصه ماشینی:
Journal of Research in Elementary Education Volume 4, Issue 8, Fall and Winter 2022, Pages:99-112 Investigating the difference in writing skills of primary education student teachers of Farhangian University Hamid Jafarian Yasar 1.
نوشتن برای یادگیری به یادداشت برداری مرسوم، غیرفعال و ساده فراگیر برای اطلاعات خاصی که معلم تلاش می کند آن را منتقل کند یا در کتاب های درسی نوشته شده است (Yore, Bisanz & Hand, 2003) اشاره نمی کند، نوشتارهای سنتی و جایگزین (شعر، داستان، نامه و موارد مشابه)که دانشآموزان را قادر میسازد تا مهارتهای تفکر انتقادی را توسعه داده (Kayaalp, Meral, Şimşek & Şahin, 2020; Sinaga & Feranie, 2017) ) محتوای علمی را درک کنند، آنچه را که فهمیده اند بیان کنند نیست (Mason & Boscolo, 2000)، بلکه از نوشتن به عنوان وسیله ای برای یادگیری، به عنوان راهی جایگزین برای یادگیری و توسعه اطلاعات جاری در برنامه درسی مدارس استفاده می شود.
مطالعه نعمتزاده و همکاران (Nematzadeh, Mehdizadeh, & Asemi, 2015)، با موضوع میزان بهکارگیری اصول گرایس در انشای دانشآموزان پایه هشتم شهر تهران، نشان داد که؛ 30 درصد اصل کمیت؛ 18 درصد اصل کیفیت؛ 83 درصد اصل ارتباط و 18 درصد اصل حالت (شیوه)، در 121 انشای دانشآموز رعایت شده است.
روششناسی پژوهش: این مطالعه به روش توصیفی ـ تحلیلی و کیفی (Khanifar, and Muslimi, 2018)، با هدف بررسی تفاوت مهارتهای نویسندگی دانشجومعلمان دانشگاه فرهنگیان (مطالعه موردی و طولی: دانشگاه فرهنگیان قم)، با توجه به نظریه و اصول گرایس در کاربرد مهارت نویسندگی (Aghagolzadeh, 2007)، در متن نوشتاری دانشجویان، انجام شده است.