چکیده:
نظریه طراحی سازوکار هنر طراحی و تضمین مجموعهای از قواعد سیاستی و انگیزشی در محیط تعامل است که با ایجاد انگیزۀ درونی لازم و کافی در عوامل اجرایی، رفتارهای آنها را به گونهای هماهنگ میکند که ضمن تحقق اهداف و منافع انفرادی عوامل اجرایی، نتایج جمعی مورد نظر سیاستگذار و برنامهریز نیز به صورت خودکار و خودافزا محقق میگردند. این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و با طراحی سازوکارهای کارا و انگیزه-سازگار خودتنظیم در نظام درآمد-هزینه استانها به دنبال بیشینه کردن همزمان انگیزۀ وصول درآمدهای عمومی استانی و کاهش عدم تعادلهای استانی است. از روش کتابخانهای، مطالعه قوانین و مقررات و اسناد برای جمعآوری دادهها و اطلاعات سال 1401 استفاده شده و با رویکرد نظریه طراحی سازوکار مورد بررسی قرار گرفتهاند. یافتههای پژوهش حاضر نشان میدهد که با ایجاد وابستگی کامل و تضمیندار بین ابراز و وصول درآمدهای عمومی استان با میزان تخصیص اعتبارات تملک داراییهای سرمایه ای استانی و همچنین، ترمیم سایر اعتبارات هزینه ای استانی و تملک داراییهای سرمایهای، می توان انگیزۀ درونی کافی در استانها ایجاد نمود، که بیشینه شدن درآمد و اعتبارات استان را همزمان با توازن و تعادلهای استانی عملیاتی می کند و در سال اول اجرا دستکم 100 هزار میلیارد تومان (همت) به درآمدهای عمومی کشور، علاوه بر روند معمول، اضافه میگرداند.
Mechanism design theory is the art of designing and guaranteeing a set of political and motivational rules in the interaction environment which, by creating the necessary and sufficient internal motivation in the agents, coordinates their behaviors in such a way that simultaneously realizes the individual goals and interests of the agents, and also the collective results desired by the policymakers and planners. This research aims to design efficient and incentive-compatible mechanisms of self-regulation in the income-expenditure system of the provinces, to concurrently maximize the incentive to collect provincial public revenues and reduce provincial imbalances. The library method, in the form of studying the existing laws and regulations, and documents, was used to collect data and information for 2022, and were analyzed in accordance with the approach of mechanism design theory. The findings of the present study show that by creating a complete and guaranteed dependence between the expression and collection of provincial public revenues with the amount of allocation of credits for the acquisition of provincial capital assets, and also the restoration of other provincial spending credits and the acquisition of capital assets, sufficient internal motivation in the provinces can be created. Such informed motivation maximizes the province's income and credit and realizes the provincial balances so that in the first year of implementation, at least 100 Hemats (thousand billion Rials) will be added to the country's general income in addition to the usual process.
خلاصه ماشینی:
طراحی سازوکار کارا و انگیزه-سازگار خودتنظیم در نظام درآمد-هزینه استانی امیدعلی پارسا 1 ، فرهاد غفاری 2 و فرهاد دژپسند 3 تاریخ دریافت:03/04/1402 تاریخ پذیرش: 13/06/1402 چکیده نظریه طراحی سازوکار هنر طراحی و تضمین مجموعهای از قواعد سیاستی و انگیزشی در محیط تعامل است که با ایجاد انگیزۀ درونی لازم و کافی در عوامل اجرایی، رفتارهای آنها را بهگونهای هماهنگ میکند که ضمن تحقق اهداف و منافع انفرادی عوامل اجرایی، نتایج جمعی مورد نظر سیاستگذار و برنامهریز نیز به صورت خودکار و خودافزا محقق میگردند.
Incentive-Compatible Mechanism Design Theory سازوکار از آن برای اخذ اطلاعات اختصاصی استفاده میکند، ایجاد یک فضای بازی راهبردی در میان عوامل اجرایی عقلایی است که تعادل آن بازی ایستایی، تقریباً با نتایج مورد نظر سیاستگذار یا برنامهریز یکی است (Vickrey, 1961).
گام دوم: شناخت روندهای گذشته، وضع موجود نظام درآمد-هزینه استانها و اهداف مطلوب (نتایج مورد انتظار) سیاستگذار و برنامهریز (بخش عمومی) 1) به دلیل وجود پدیدۀ اطلاعات ناکامل و نامتقارن بین سازمان مدیریت و برنامهریزی استانها (عوامل اجرایی) و امور استانها و توسعه منطقهای (سیاستگذار و برنامهریز)، از یک طرف گرایش مسلط در ابراز درآمدهای عمومی استانْ کمبرآوردی و از طرف دیگر، با توجه به نیازهای نامتناهی اعتبارات استانها و مقایسه عدم تعادلهای منطقهای در ابراز اعتبارات مورد نیاز، گرایش به بیشبرآوردی است و در تخصیص اعتبارات عمومی نیز گرایش مسلط همان چانهزنیهای ناکارامد متداول است و قواعد سیاستی شفاف و تضمیندار به عنوان اولین پیششرط تهیه و اجرای برنامههای ارتقای بهرهوری و عملکرد و بروز خلاقیت و نوآوری خودجوش در طول سال وجود ندارد و بهجای آن انرژی مسئولان و مدیران استانی صرف پیگیریهای کماثر اداری میشود.