چکیده:
مقدمه: امروزه کشاورزی در اکثر کشورهای در حال توسعه به تنهایی نمیتواند فرصتهای اشتغال و منابع درآمدی کافی برای رفع تمامی نیازهای مناطق روستایی را تامین نماید، از این رو، گردشگری به عنوان راهبردی برای توسعه روستایی و بازساخت روستاها است. در این راستا از آنجایی که شغل غالب جمعیت روستایی محدوده مورد مطالعه کشاورزی میباشد شکلگیری و توسعه فعالیتهای گردشگری کشاورزی، بهرهبرداری و استفاده درست از منابع و توانهای انسانی ومحیطی، مدیریت خردمندانه محیط و کاربری صحیح منابع میتواند راهبرد مناسبی برای ارتقاء کیفیت محیط و پایداری محیطی باشد. هدف: هدف این مقاله تبیین نقش گردشگری کشاورزی در آمایش محیطی مناطق روستایی شهرستان رودسر است. روش شناسی: پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و به لحاظ روش انجام تحقیق، توصیفی ـ تحلیلی میباشد. جامعه آماری سه گروه شامل گردشگران، مدیران محلی روستاها و کارشناسان متخصص بودند. 16 روستا از 382 روستای دارای سکنه شهرستان رودسر با شیوه هدفمند و قضاوتی انتخاب شدند. دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته و توزیع تصادفی بین 384 نفر مورد تجزیه و تحلیل گردید و با استفاده از روشهای آمار ی از جمله نرمافزار SPSS و مدل TOPSIS، مولفههای کیفیتبخش محیط در محدوده مطالعاتی ارائه و در راستای آمایش محیطی روستاها اولویتبندی شدند. قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمروی جغرافیایی تحقیق حاضر مناطق روستایی شهرستان رودسر است. یافتهها و بحث: یافتههای تحقیق حاکی از آن است که در ارزیابی مولفههای کیفیتبخش محیط روستاها برای رونق گردشگری کشاورزی، با استفاده از مدل کمّی تاپسیس، مولفههای زیباییشناختی با کسب امتیاز 9637/0 = *C در رتبه اول، مولفههای عملکردی ـ ساختاری و فعالیتی با کسب امتیاز 5760/0 = *C در رتبه دوم و مولفههای زیستمحیطی با کسب امتیاز 4251/0 = *C در رتبه سوم قرار گرفتند. و همچنین با توجه به امتیاز ریزمولفهها روستاهای دارای پتانسیل گردشگری کشاورزی به ترتیب اولویتبندی شدند. نتیجه گیری: نتایج نهایی تحقیق نشان میدهد روستاهایی که دارای کیفیت محیطی مطلوب هستند، شرایط مناسب و لازم برای اجرای موفق گردشگری کشاورزی و در نهایت توانهای لازم برای توسعه گردشگری روستایی را با حفظ ابعاد پایداری محیط برخودارند.
Today Agriculture in most developing countries can not provide lonely sufficient employment opportunities and income sources to meet all the needs of rural areas. Hence ,tourism is a strategy for rural development and rebuild the village.Currently in most of the villages tourism activities in rural areas is just considered as surfing in the village and particular type of tourism is not formed based on existing potential and capacities in different rural region and for this purpose targeted programs are not defined.This weakness causes to face challenge rural areas.For this purpose the goal of this reaserch is ,explaining the existing potential,enviromental quality and enviromental arranging in the studied area.In this regard,as the prevailing rural population in studied area is agriculture,forming and developing agritourism activities, proper use of human and enviromental resources , wise environment management and correct resourse landuse can be an appropriate strategy for improving the quality of environment and environmental sustainability.This research is an applied descriptive – analytical research and the statistical population of the study was tourists, village managers and administrative experts of Rudsar township. In order to investigate agricultural tourism in the rural areas of Rudsar township were selected16 villages with agricultural tourism capability from among382 villages inhabited with Purposive and Judgment sampling. Then, the data are analyzed by compiling a questionnaire and its random distribution among 384 and with the aim of statistics methods for examples SPSS software and Topsis model,the environmental components were present and the villages were enprioritized in order to enviromental arranging.