چکیده:
زمینه و هدف: هدف سازوکارهای پیشگیرانه اجتماعی پلیس، پیشگیری از گرایش افراد به تروریسم و پدیداری نسل نوینی از نیروهای تروریستی است. در واقع، آسان شدن ترویج و توجیه ایدههای افراطی در میان افراد باعث شده که گذار اندیشه تروریستی به اقدام تروریستی بیشتر شود. از این رو، باید سازوکارهایی را پیش بینی کرد که با آن نظارت بیشتری به منظور پیشگیری از دسترسی به اطلاعات و ایدههای تروریستی به عمل آید. در این میان، تعامل بین پلیس و جامعه مدنی در رد اندیشههای افراطی که به خشونت و تروریسم میانجامد بسیار مهم هستند، چنانکه با حساسیت بیشتر آنان میتوان از ترویج و اثرگذاری آن ایدهها و در نتیجه اقدام تروریستی پیشگیری کرد.یافتهها: اتخاذ سازوکارهای مناسب ارتقای همکاری بیشتر بین مقامات مسئول مبارزه با تروریسم، لزوم آموزش و ارتقاء آگاهیهای عمومی مردم در مورد تهدیدات تروریستی، ضرورت کسب اطلاعات از طریق گزارش جرایم تروریستی، ایجاد ساختار اختصاصی مقابله با تروریسم، لزوم آموزش و تربیت مأموران پلیس در مبارزه با تروریسم است.نتیجه گیری: مجموعه سازوکارهای پیشگیرانه اجتماعی پلیس بر شخصیت، طرز تفکر افراد و بر وضعیتهای پیش از ارتکاب جرم اثر میگذارد تا از پیدایش و ترویج ایدههای افراطی که میتواند باعث اقدام تروریستی شود، پیشگیری کند.
Introduction: The purpose of the social preventive mechanisms of the police is to prevent the tendency of individuals to terrorism and the emergence of a new generation of terrorist forces. In fact, facilitating the promotion and justification of extremist ideas among individuals has led to a greater transition from terrorist thought to terrorist action. Therefore, mechanisms should be envisaged with more oversight to prevent access to terrorist information and ideas. Meanwhile, the interaction between the police and civil-religious society is very important in rejecting extremist ideas that lead to violence and terrorism, as their greater sensitivity can prevent the promotion and influence of those ideas and, consequently, terrorist action.Method: The present study has been done in terms of collecting information by documentary method and by studying international documents, reliable sources, related articles and the obtained information has been analyzed descriptively-analytically.Results: Our findings include adopt appropriate mechanisms to promote further cooperation between counter-terrorism officials, the need to educate and raise public awareness about terrorist threats, allocate a hotline for reporting terrorist crimes, establish a dedicated counter-terrorism structure, and train police officers in the fight against terrorism.Conclusion: A set of socially preventive mechanisms by the police affect the personality, mindset of individuals and pre-crime situations to prevent the emergence and promotion of extremist ideas that can lead to terrorist acts.
خلاصه ماشینی:
با عنايت به ايـن پـيش نـويس و ديگـر اسـناد بين المللي و منطقه اي موجود در مبارزه با تروريسم و از جمله کنوانسيون پـالرمو، برخـي از سازوکارهاي اجتماعي پيش بيني شده در پيشگيري از تروريسم عبارت اند از: لزوم آموزش هرچه بيشتر مأموران اجراي قـانون و تربيـت نيروهـاي متخصـص در مبارزه با تروريسم ؛ لزوم آموزش و ارتقاي آگاهي هاي عمومي مردم در مورد تهديدات تروريستي بـه منظور جلب همکاري آنها در شناسايي و پيشگيري از اقدامات تروريستي؛ اتخاذ سازوکارهاي مناسب براي ارتقاي همکاري و هماهنگي بيشـتر بـين مقامـات مسئول مبارزه با تروريسم ؛ ارتقــاي اســتانداردهاي ايمنــي در حفاظــت از امــاکن و تأسيســات داراي قــدرت خطرناک؛ ارتقاي استانداردهاي ايمني در حفاظـت از جـان و امـوال قضـات ، وکـلا و ديگـر مأموران دخيل در مبارزه با تروريسم ؛ جرم انگاري جرايم تروريستي و اطلاع رساني گسترده در مورد آن ؛ جــرم انگــاري عضــويت در گــروه هــاي تروريســتي و جلــوگيري از تــأمين مــالي تروريسم ؛ جرم انگاري، سازماندهي، رهبري، هدايت ، معاونت و مشارکت در ارتکاب جرايم تروريستي؛ جرم انگاري آموزش روش ها و متدهاي تروريستي از جمله آمـوزش سـاخت و بـه کارگيري مواد منفجره ؛ لزوم شناسايي مسئوليت هاي کيفري، حقـوقي و اداري بـراي اشـخاص حقـوقي بـه منظور پيشگيري از سوءاستفاده از اشخاص حقوقي؛ لـزوم پـيش بينـي صـلاحيت هـاي حقـوقي و کيفـري لازم بـراي تعقيـب متهمـان و مظنونان به ارتکاب جرايم تروريستي؛ لزوم وضع و اعمال جدي مجازات مؤثر و متناسب و اطلاع رساني گسترده ؛ اعلام و تصويب اين که جـرايم تروريسـتي بـراي اهـداف پناهنـدگي جـزء جـرايم سياسي در نظر گرفته نمي شوند؛ لزوم برقراري سازوکارهاي مناسب و در دسـترس بـراي جبـران خسـارت قربانيـان اقدامات تروريستي، چون رضايت مندي مردم نقـش مهمـي در همکـاري آنـان بـا مقامات در پيشگيري از تروريسم دارد؛ ارتقاي همکاري بين المللي از طريق تبادل اطلاعات و تجربيات ، معاضدت قضـايي بين المللي و از جمله اجراي دقيق اصل يا محاکمه کن يا استرداد؛ لـزوم ملاحظـه مـوازين و اسـتانداردهاي حقـوقي از جملـه حقـوق بشـر و حقـوق بشردوستانه در پيشگيري و مبارزه با تروريسم (عبداللهي، ١٣٨٨: ١١٠).