چکیده:
سیاست مقایسهای روسای جمهور آمریکا از این جهت اهمیت دارد که الگوی کنش رفتاری آنان در ارتباط با حوزههای منطقهای بررسی میشود. اگرچه هر یک از روسای جمهور آمریکا دارای انگارههای متفاوتی در ارتباط با حوزۀ سیاست خارجی هستند، آنان اهداف مشترکی را در ارتباط با امنیت منطقهای و سیاست بینالملل در دستور کار دارند. ترامپ و بایدن شکلهای مختلفی از سیاست خاورمیانه را برای مهار منطقهای پی گرفته، هرکدام از سازوکارهای متفاوتی برای تحقق اهداف بهره میگیرند. در این فرایند دونالد ترامپ از سیاست موازنۀ ترجیحی قدرت بهره گرفت؛ درحالیکه بایدن سازوکارهای موازنۀ همکاریجویانه در مقابله با تهدیدها و حداکثرسازی منافع از طریق موازنهگرایی فراساحلی را در دستور کار قرار داده است. اسناد امنیت ملی بایدن که در سالهای 2021م. و 2022م. منتشر شد، بیانگر آن است که سیاست امنیتی آمریکا با تغییراتی همراه شده است. بحران اوکراین تاثیر خود را در ارتباط با امنیت منطقهای و الگوی کنش راهبردی بایدن با ایران بر جای گذاشته است. اگرچه انگارههای تاکتیکی و راهبردی بایدن و ترامپ با یکدیگر تفاوتهایی دارند، هرکدام از روسای جمهور آمریکا، سیاست منطقهای خود را بر اساس ضرورتهای راهبردی سیاست بینالملل تنظیم میکنند. در این راستا، پرسش اصلی پژوهش حاضر آن است که سیاست امنیت منطقهای آمریکا در دوران ترامپ و بایدن، چه نشانههایی از کنش تاکتیکی و راهبردی دارد؟ در تبیین الگوی رفتاری روسای جمهور آمریکا، از نظریۀ نئونئو استفاده شده است؛ این نظریه به کنش منطقهای بر اساس رهیافت نئولیبرالی و نئورئالیستی معطوف است. فرضیه پژوهش این است که سیاست امنیت منطقهای دونالد ترامپ، بر اساس موازنۀ ترجیحی قدرت است و به کنش پیشدستانه در ایجاد موازنه انجامیده است؛ درحالیکه بایدن از سازوکارهای موازنۀ فراساحلی بهره گرفته، درصدد ایفای نقش موازنهگر منطقهای در خاورمیانه است.
Trump put the priority balance of power policy to limit Iran's regional role on the agenda. America's role in regional politics was organized and implemented with the aim of dealing with new threats. In the years after the Cold War, Iran was considered a symbol of the threat to the regional security of the United States. Trump pointed out that the US national and regional security policy during Barack Obama's era has been accompanied by signs of ambiguity. Trump tried to put a low-cost security strategy for the United States on the agenda. In the comparative view of Trump and Biden, the Middle East is considered the center of the regional crisis. To achieve the preferred balance of power, Trump used preemptive action mechanisms. The offensive operation against General Soleimani has been interpreted as a sign of preemptive security measures. Biden has put a completely different policy in relation to the regional security of the Middle East. Biden emphasizes on offshore balance policy mechanisms in the Middle East and West Asia. Considering such differences in perception, the article has the question, "What are the signs of tactical and strategic action in the American regional security policy in the era of Trump and Biden?" The hypothesis of the article refers to the fact that "Donald Trump's regional security policy was based on the preferred balance of power and led to preemptive action in creating balance." While Biden has taken advantage of offshore balancing mechanisms