چکیده:
بیان مسئله:
فضاهای نمایشگاهی، مکانی برای عرضه و ارایه دستاوردها، محصولات، پیشرفت ها و نوآوری ها و اهداف سازمان ها، نهادها، موسسات و افراد به مخاطبان خود هستند؛ به گونه ای که هدف اصلی غرفه داران در نمایشگاه ها بالارفتن میزان بازدید از غرفه های خود و مکث در مکان است. اما بازدید از مجموعه غرفه های نمایشگاهی زمانی می تواند به صورت متعادل یا هدفمند صورت گیرد که طراحی فضاهای حرکتی در نمایشگاه بر اساس شناخت الگوی بهینه حرکتی- رفتاری مراجعه کنندگان صورت گرفته باشد؛ چگونگی چیدمان غرفه های نمایشگاهی با شناسایی شاخص هایی که به ایجاد، هدایت و پیش بینی حرکت در سطح این فضاها منجر خواهد شد.
هدف پژوهش:
براساس فرضیه پژوهش در مورد روابط مستقیم بین مسیردهی حرکتی و چگونگی پیکره بندی فضا، سوالاتی در مورد مشخصه های کالبدی و چگونگی بهبود کارایی و کیفیت برای تعامل سریع انسان در محیط نمایشگاهی ایجاد می شود. هدف از این تحقیق، تبیین رابطه بین کالبد فضا و رفتار حرکتی کاربران است که با بررسی نمودارهای تحلیلی و جداول تولیدشده توسط نرم افزار مشخص شده است؛ دستیابی به الگوی بهینه روابط بین شاخصه های دسترسی که بهبود کیفیت معماری فضای نمایشگاهی از طریق ارتقای روابط متقابل انسان و فضاست.
روش پژوهش:
روش تحقیق کیفی- کمی است. در بخش مبانی نظری با روش توصیفی- تحلیلی ماحصل از شیوه گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه ای و اسنادی انجام شده و نتایج توسط جامعه آماری به روش دلفی توسط متخصصان و کارشناسان بررسی شد. همچنین در بخش داده های کمی از روش تحلیل محتوا توسط نرم افزارهای میک مک و سناریو ویزارد است که در نتایج از دپت مپ بهره گرفته شده است. هدف کاربردی این روش پژوهش از نظر ماهیت، ترکیبی از روش شبیه سازی و توصیفی- تحلیلی است که در نهایت از استدلال منطقی استفاده کرده است.
نتیجه گیری
نتایج تحقیق با توجه به تحلیل الگوهای چیدمان و نحو فضا نشان می دهد الگوی بهینه حرکتی استفاده کنندگان از فضای نمایشگاهی با توجه به اثرات نحوه چیدمان غرفه های نمایشگاهی بر مبنای شاخص های پیوندی مشترک، اتصالات در طول دسترسی، عمق و حرکت طبیعی در بیان اهمیت ارتباطات فضایی دارای تاکید بر الگوی شطرنجی (الگوی سوم) به عنوان یک ایده متعادل طراحی است؛ شبکه شطرنجی که در دسترسی ها به ابعاد بلوک ها و نفوذپذیری با گشودگی فضایی در جهت خلق تباین فضایی توجه دارد و با ایجاد مرکزیت در فضا تبیین شده است؛ فضایی که با مرکزیت مشخص شده به شکل گیری راسته های پیرامونی در میزان هم پیوندی می انجامد.
خلاصه ماشینی:
نتیجهگیری: نتایج تحقیق با توجه به تحلیل الگوهای چیدمان و نحوِ فضا نشان میدهد که الگوی بهینة حرکتی استفادهکنندگان از فضای نمایشگاهی با توجه به اثرات نحوة چیدمان غرفههای نمایشگاهی بر مبنای شاخصهای پیوندی مشترک، اتصالات در طول دسترسی، عمق و حرکت طبیعی در بیان اهمیت ارتباطات فضایی دارای تأکید بر الگوی شطرنجی (الگوی سوم) به عنوان یک ایدة متعادل طراحی است؛ شبکة شطرنجی که در دسترسیها به ابعاد بلوکها و نفوذپذیری با گشودگی فضایی در جهت خلق تباین فضایی توجه دارد و با ایجاد مرکزیت در فضا تبیین شده است؛ فضایی که با مرکزیت مشخص شده به شکلگیری راستههای پیرامونی در میزان همپیوندی میانجامد.
کلانتری، اخلاصی، اندجی گرمارودی و خلیلبیگی خامنه (215،1397) در مقالة خود با عنوان «تحلیل ارتباط میان ساختار فضایی و رفتار حرکتی کاربران به روش چیدمان فضا (مطالعة موردی: پردیس مرکزی دانشگاه تهران)» با استفاده از روش تحقیق کیفی-کمی و نیز نرمافزار دپت مپ به این نتیجه رسیدند که یکی از دلایل مهم ازدحام و تراکم کاربران در بعضی نقاط فضا و همچنین خلوتی و متروکهبودن بعضی نقاط دیگر، وجود ساختار کالبدی معماری در سایت مورد نظر است.
مروری بر ادبیات کاربرد نحو فضایی در نمایشگاه و غرفههای نمایشگاهی نشان میدهد که اگرچه مطالعات مختلفی در مورد استفاده از این روش در معماری انجام شده است، اما هیچ پژوهش مستقلی به بررسی و مقایسه چیدمان فضایی در فضاهای نمایشگاهی برای درک رابطة آن با نحوه دسترسی و حرکت انجام نگرفته است.