چکیده:
یکی از شگردهای ابنتیمیه در مقام پاسخگویی به مخالفین خود و نیز در راستای اثبات مدعاهای خویش، تمسک به اجماع با تعابیر مختلف میباشد. ازجمله موضوعاتی که وی زیاد به اجماع، متوسل شده است، مباحث مربوط به فضائل اهلبیت( میباشد. وی در این زمینه، گاهی ادعای اجماع و اتفاقِ اهل علم یا عالمان به حدیث و... مبنی بر جعلی و دروغ بودنِ روایات مربوط به فضائل اهلبیت( میکند و گاهی هم ادعای اجماع بر افضلبودن دیگران، نسبت به اهلبیت( دارد، بدون اینکه مستندی برای این اجماعات، ارائه کرده باشد؛ درحالیکه با تتبع در منابع اهل سنت، این اجماعات، نقض شده و حتی اجماعاتی برخلاف اجماع مدنظرِ ابنتیمیه، یافت میشود. در ضمن، دو مقالۀ این قبیل از اجماعاتِ ادعاییِ ابنتیمیه، راستیآزمایی میشوند.
One of Ibn Taymiyyah's tricks in responding to his opponents and also in order to prove his claims is claiming consensus with different expressions. One of the topics on which he has resorted to consensus is the issues related to the virtues of the Ahl al-Bayt. In this regard, he sometimes claims that all of the of the scholars concur that the narrations related to the virtues of the "Ahl al-Bayt" are fake and false, and sometimes claims the consensus on the superiority of others over the Ahl al-Bayt, without providing any documentation. While following the Sunni sources, we find that these consensuses have been violated and even consensuses can be found contrary to the consensus claimed by Ibn Taymiyyah. In this essay, the claimed consensuses of Ibn Taymiyyah are studied.
خلاصه ماشینی:
در رابطه با اجماعات ابن تیمیه ، درخصوص فضائل اهل بیت ع آثـار مختلفـی تـدوین ِ شده که هر کدام به برخی از آنها پرداختـه اسـت ؛ ازجملـه کتـاب المقـالات االسـنیة تـألیف عبدالله الهرری، ابن اتیمیه اذالک االوهم االکبیر تألیف ابوهاشم سید شریف ، مقالۀ «بررسـی انتقادهای ابن تیمیه بر آیۀ ولایت »، تألیف روح الله فروغی و آثـار دیگـری کـه بـه مناسـبت ِ ِ موضوع به برخی از اجماعات ادعایی ابن تیمیه پرداخته شده و مقالۀ مستقلی هم با عنـوان ِ بررسی اجماعات ابن تیمیه در نفی فضایل اهل بیـت ع بـا تکیـه بـر کتـاب منهـاج االسـنة ا ِ النبویة ، توسط رضا گشتیل ، نوشته شده است .
بإجماع أهل العلم [بالنقل ]؛ برخـی از دروغگویـان ، حـدیث دروغـی را جعـل کرده انـد کـه آیـۀ ۵۵ مائـده دربـارٔە حضرت علیع نازل شده ، زمانی که انگشتر خود را در نمـاز صـدقه داد و ایـن بـه اجماع اهل علم ، (به حدیث ) دروغ هست .
بـا اینکـه ِ ابن تیمیه هیچ شاهدی بر این ادعای خود ارائه نکرده است ؛ اما اجماع بر صحت این شأن نزول و انفاق انگشتر، توسط حضرت علیع وجود دارد که اسناد آن ارائه میشود.
١ در منابع دیگری نیـز ایـن جریان ، نقل شده است ؛٢ بنابراین ، ادعای اجماع ابن تیمیه در اینجا نیز باطل میباشد.
ِ نقد برخلاف ادعای ابن تیمیه ، این روایت در منابع حـدیثی اهـل سـنت بـه نقـل از چنـد تـن از ِ صحابه ، نقل شده و در اکثر موارد بر صحت روایت و وثاقت راویان آن ، تصریح کرده اند کـه در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود.