چکیده:
به منظور تبیین چارچوبی برای مدیریت ریسک حملونقل در زنجیره تأمین صنایع غذایی، ابتدا بر اساس پیشینه پژوهش، 12 ریسک که میتوانند منجر به ایجاد اختلال در حمل و نقل در زنجیره تامین صنایع غذایی شوند شناسایی شدهاند. با استفاده از روش دلفی و کسب نظر از 15 خبره دانشگاهی و صنعتی و در 3 مرحله، ریسکها نهایی شده و با کسب نظر از خبرگان، راهکارهای مواجهه با ریسکهای حاضر نیز معین شده است. با بکارگیری روش دیمتل خاکستری به بررسی نحوه تعامل ریسکها پرداخته شد. نتایج نشان داد که ریسکهای مشکلات آب و هوایی ، بلایای طبیعی، نیروی کار ماهر ناکافی/ اعتصابات کارگری، ظرفیت نامناسب زیرساختهاو تورم و تغییر نرخ ارز از جمله ریسکهایی هستند که بیشتر روی سایر ریسکها اثر میگذارند تا اینکه بخواهند از آنها اثر بپذیرند. سپس با استفاده از روش کوپراس خاکستری نیز به رتبهبندی راهکارهای مواجهه با ریسک که با کسب نظرات خبرگان شناسایی شدند؛ پرداخته شده است. نتایج نشان داد که تعریف شاخصهای عملکردی کلیدی اولویت اول را در میان راهکارها دارد. به همین دلیل، به مدیران پیشنهاد میشود که به منظور دستیابی به زنجیره تامین استوار و مدیریت ریسک فعالانه، پس از شناسایی ذینفعان و فرآیندهای حیاتی، توافق بر سر جریان مالی در هر موقعیت به دست آمده و نقشه جریان ارزش ترسیم شود. به این صورت اقدامات پیشگیرانه برای کاهش ریسک زنجیره تامین ممکن شده و میتوان برای شرایط پیشبینی نشده یک طرح اضطراری تهیه نمود تا تابآوری افزایش یابد.
In order to explain a framework for managing the risk of transportation in the food industry supply chain, first, based on the background of the research, 12 risks that can lead to transportation disruption are identified. By using the Delphi method and obtaining opinions from 15 academic and industrial experts in 3 stages, the risks were finalized and by obtaining opinions from the experts, the solutions to face the current risks were also determined. By using gray DEMATEL method, the interaction of risks was investigated. The results showed that the risks of weather problems, natural disasters, insufficient skilled labor/labor strikes, capacity of infrastructures, and inflation and exchange rate changes are among the risks that affect other risks more than they want to be affected by them. Then, by using the gray COPRAS method, the solutions to face the risk that were identified by obtaining the opinions of experts are prioritized. The results showed that the definition of key performance indicators gets the first rank among the solutions. For this reason, it is suggested to the managers that in order to achieve a robust supply chain and proactive risk management, after identifying the stakeholders and critical processes, an agreement on the financial flow in each situation is obtained and a value flow map is drawn. In this way, preventive measures are possible to reduce supply chain risk and an emergency plan can be prepared for unforeseen conditions to increase resilience.
خلاصه ماشینی:
در ضـمن ، پژوهش هـا حاکی از آن است که نیروی کار بدون مهـارت کـافی، ناکـامی در انتخـاب ارائه دهنـدگان خدمات ، تصادفات ترافیکی و البتـه ، عـدم توانمنـدی در پیش بینـی نحـوه تأثیرگـذاری ایـن ریسک ها روی یکدیگر در قالـب دیـدگاه سیسـتمی، نقـش مهمـی در حمل ونقـل و ایجـاد اختلال در جریان شبکه زنجیره تأمین دارند (٢٠٢٣ ,Yang ;٢٠٢٢ ,.
بررسی رابطه علت و معلول بین ایـن ریسـک ها باعـث میشـود بتــوان دیــدگاهی نظام منــد نســبت بــه شــبکه ریســک ها پیــدا کــرد و بــه این ترتیب ، برنامــه کارآمدتری را به منظور افزایش تاب آوری نظام حمل ونقل تنظیم نمود تـا حتـی در صـورت رخ داد ریسک ها و بروز اختلال ، بتوان با حداقل آسیب ، مجدداً به سطح عملکـرد عـادی در زنجیره تأمین برگشت ؛ یا آنکه با مدریت دانش رخ داده بتوان از تجربـه ها درس آموخـت و با بـه کارگیری راهکارهـای اجرایـی و مناسـب از بـروز اخـتلال مجـدد جلـوگیری کـرد تـا عملکرد کل زنجیره تأمین درنهایت ارتقا یابد.
به این ترتیب ، مطالعه حاضر با توجه به آنکه به دنبال تعیـین ریسـک های حمل ونقـل در زنجیره تأمین مواد غذایی میباشد و علاوه بر این ، راهکارهای مربوطـه را بـا توجـه بـه نظـر خبرگان اخذ و رتبه بندی نموده ، از نوآوری برخـوردار بـوده و در نـوع خـود منحصـربه فرد است .
Supply Chain Management: An International Journal, 16(6), 474-483, https:// doi.