چکیده:
«جنگ مردمی» به عنوان نمونهای از تفکر استراتژیک مائو، بر اصول اساسی بسیج توده مردم تأکید دارد و بهطور عمده بر جذب تجاوز بیگانه و سپس بهکارگیری جمعیت انبوه در خارج از مناطق شهری برای نبرد در یک جنگ فرسایشی طولانی متکی است. این دکترین بیانگر بازدارندگی دوجانبه از طریق تهدید به مقاومت طولانی و به دنبال آن تهدید به هلاکت دشمن از طریق ضدحمله است. استفاده صحیح از دکترین جنگ مردمی که منجر به پیروزی انقلاب بزرگ چین شد، از سوی مائو به عنوان دکترین دفاعی جمهوری خلق چین ارائه گردیدپس از مرگ مائو، دکترین جنگ مردمی برای سازگاری با سناریوهای سیاسی و تکنولوژیکی نوین مورد تجدیدنظر و اصلاح قرار گرفت و جانشینان وی با استفاده گزینشی از اندیشههای مائو مفهوم نوینی به آن بخشیدند. در این مقاله ضمن بیان ویژگیهای جنگ مردمی، نقش عوامل مختلف در تحول دکترین دفاعی و نوسازی ارتش چین مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.
خلاصه ماشینی:
"دکترین دفاعی جدید چین تحت عنوان «جنگ مردمی در شرایط نوین»، People's War Mao Zedong ایجاد ارتش حرفهای و تخصصی و ارتقای دانش و توسعه صنایع دفاعی را در اولویت قرار داد و ضمن کاهش نفرات نیروهای شبهنظامی 1 ارتش آزادیبخش خلق چین 2 که در جنگهای پیشین محور اصلی به شمار میآمدند، آنان را به صورت نیروهای ذخیره درآورد.
مائو اساسا معتقد بود که لازم است قواعد جنگ و نحوه استفاده از قواعد برای مواجه با Milita China People's Liberation Army وضعیت خاص چین مورد مطالعه قرار گیرد (منتخب آثار مائو، 1968، ص 185).
پس از مرگ مائو، دکترین او برای سازگاری با سناریوی سیاسی و تکنولوپیکی نوین پایان دهه 1970 تطابق People's War Under Modern Conditions بیشتری یافت و نشان داد که رهبری چین با دکترینهای دفاعی مائو، حاصل جنگ مردمی دهة 1390-1340، اقناع نمیشود و چین تحت رهبری دنگ شیائوپینگ 1 این دکترین به عنوان دکترین «جنگ مردمی در شرایط نوین» دوباره تدوین شد.
وی درسال 1987 از همگان خواست که همراه باتلاش درراه تحقق برنامهای اصلاحات و نوسازی کشور و بهبود وضع اقتصادی به عنوان عامل اصلی حفظ امنیت در شرایط جدید، بر لزوم تقویت بنیه دفاعی نیز توجه خاصی داشته باشند؛ زیرا کاهش خطر جنگ جهانی به معنی رفع خطر نیست و آمادگی در برابر جنگهای احتمالی ضرورت اساسی دارد (امیدوارنیا، 1381).
سیاست جیانگ زمین در این زمینه مبتنی بر سه محور اساسی بود: اول، ادامه اصلاحات اقتصادی همانگونه که موردنظر دنگ شیائوپینگ بود؛ زیرا به اعتقاد رهبران چین از طریق قدرت اقتصادی است که میتوان به امنیت داخلی و خارجی بیشتر دست یافت."