چکیده:
تبلیغ بینالمللی دین اسلام یکی از اصول اساسی دین مبارک اسلام است که در بررسیهای کلامی و روایی و قرآنی اثبات میشود. طبیعی است که تبلیغ در عرصه جهانی» به بستر و ابزار مناسب نیاز دارد. نوسعه نکنولوژی و ورود به عرصه ارتباطات بینالملل که سهولت انتقال پیام و فرهنگها را به همراه داشته است میتواند بستر مناسب برای تبلیغ دین در عرصه بینالملل باشد. ارتباطات پینالملل (به معنای ارتباطات فراتر از مرزهای جغرافیایی و فرهنگی که بر مبنای حقوق بینالملل و قراردادهای و تعهدنامههای بینالمللی در جریان است و از کارکردهایی همچون انتقال افکار و فرهنگهای متفاوت به جهانیان برخوردار است)، دارای قابلیتها و ابزارهایی است که مبلغان دینی میتوانند با بهکارگیری آنها مسیر تبلیغ جهانی دین را آسانتر بپیمایند. شناخت ارتباطات بینالملل و ظرفیتهای آن در جهت تبلیغ بینالملل دین اسلام، مسئلهای است که باید با تحقیق و پژوهش کانون بررسی قرار گیرد. با روش توصیفی- تحلیلی میتوان به بررسی نظریات ارتباطات بینالملل پرداخت و پس از تبیین اصول تبلیغ، به ظرفیتهای ارتباطات بینالملل و تبلیغ بینالمللی دین دست یافت. در نهایت نظریاتی مانند حوزه عمومی» جامعه اطلاعاتی و جهانیسازی میتوانند نظریاتی باشند که توجه به آنها ظرفیتهایی را در راستای تبلیغ دین روشن میسازد. همچنین در نظر گرفتن قوانین بینالمللی ارتباطات مانند اصل آزادی بیان و مذهب در این راستا بسیار راهگشاست. به نظر میرسد در نهایت تدوین الگوی تبلیغ بینالمللی تنها راه حل استفاده از ظرفیتهای ارتباطات بینالملل برای تبلیغ بینالمللی دین در عصر ارتباطات است. الگوی هفتمرحلهای تبلیغ بینالمللی دین که دارای مراحل پژوهشهای بنیادین، نتیجهگیری کاربردی، تدوین راهبردهاء اعتبارسنجحی، اتخاذ تصمیم» اجرا و بازخوردگیری است» میتواند الگویی مطلوب برای حل مسئله تبلیع جهانی دین باشد.