چکیده:
مقدمه: هدف این پژوهش، بررسی رابطهی نگرش دینی با سلامت عمومی و شکیبایی دانشجویان بود. مواد و روشکار: این بررس از نوع توصیفی است. آزمودنیهای پژوهش 400 نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز در سال تحصیلی 81-1380 بودند که با روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب گردیدند. برای گردآوری دادهها پرسشنامههای سنجهی دینداری، سلامت عمومی (GHQ) و شکیبایی بهکار گرفته شد. برای تحلیل دادهها از روش های آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب همبستگی چندگانه بهره گرفته شد. یافتهها: یافتههای پژوهش نشان دادند که نگرش دینی با اختلال در سلامت عمومی رابطهی منفی و با شکیبایی رابطهی مثبت و معنیدار دارد. همچنین ضریب رگرسیون نشان داد که از میان چهار بعد متغیر دینداری، بعد اعتقادی و بعد مناسکی بهترین پیشبینی کنندهها برای سلامت عمومی میباشند و بعد مناسکی بهترین پیشبینی کننده برای شکیبایی است.نتیجهگیری: بین نگرش دینی و سلامت عمومی و شکیبایی رابطهی معنیدار وجود دارد.
خلاصه ماشینی:
"نگرش دینی و سلامت عمومی و شکیبایی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی اهواز طیبه شریفی*، دکتر مهناز مهرابیزاده هنرمند**، دکتر حسین شکرکن*** چکیده کلیدواژه مقدمه از سالهای پایانی سدهی نوزدهم، دین بهعنوان یک موضوع مهم مورد توجه رشتههای علوم اجتماعی و تا اندازهای روانشناسی قرار گرفته است.
هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطهی نگرش دینی (بهعنوان متغیر پیشبین) با سلامت عمومی و شکیبایی (بهعنوان متغیرهای ملاک) در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز بوده است.
1- James 2- Jung3- Fromm 4- Pargament 5- Newman 6- Bergin 7- Masters 8- Richards 9- Brown 10- Ndubuis 11- Gray 12- Williams 13- Larson 14- Bucker 15- Poulson 16- Eppler 17- Satterwhite 18- Wuensch 19- Bass 20- Koening21- Bankston 22- Zhou23- Kark 24- Carmel 25- Sinnreich 26- Golberger 27- Friedlander 2.
بنابراین، فرضیهی نخست پژوهش حاضر مورد تأیید قرار گرفت، یعنی بین نگرش دینی و اختلال در سلامت عمومی دانشجویان رابطهی منفی وجود دارد.
یافتههای بهدست آمده از آزمون فرضیه های 3 و4 مبنی بر وجود رابطهی چندگانه بین چهار بعد اعتقادی، عاطفی، پیامدی و مناسکی دین با اختلال در سلامت عمومی و شکیبایی در جدولهای 3 و 4 ارایه شدهاند.
1- multivariate regression بحث بر پایهی یافتههای این بررسی میتوان گفت بین نگرش دینی دانشجویان با اختلال در سلامت عمومی آنها رابطهی منفی و معنیداری وجود دارد.
یافتههای پژوهش حاضر مبنی بر وجود رابطهی مثبت بین نگرش دینی و شکیبایی، گویای آن است که هرچه فرد از درجهی ایمان بالاتری برخوردار باشد، در رویارویی با سختیها و رویدادهای فشارزا احتمالا خویشتنداری و شکیبایی بیشتری از خود نشان میدهد."