چکیده:
رهبر معظم انقلاب اسلامی، با محور قرار دادن دوباره موضوع اقتصاد، سال 1402 را با عنوان «مهار تورم و رشد تولید» نام گذاری کردند. بهره مندی از ظرفیت بالقوه سرمایه انسانی یکی از عوامل مهم و کلیدی تحقق رشد تولید شناخته می شود. عدم بهره مندی از ظرفیت های نیروی انسانی به خاطر وابستگی به درآمدهای نفتی و عدم دستیابی به اقتصاد دانش بنیان، تهدیدکننده امنیت اقتصادی و ملی است. سیاست گذاری در راستای بهبود وضعیت اشتغال جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاهی، رصد منظم ناهنجاری های اجتماعی و به کارگیری سیاست های تسهیل کننده بهبود شاخص های فرهنگی، اتخاذ تدابیر لازم برای پیشگیری از وقوع فساد، افزایش حمایت های معنوی از طرح های دانش بنیان نخبگان علمی و کارآفرینان نوآور، متناسب کردن مطالعات پژوهشگران با نیاز واحدهای صنعتی، برنامه ریزی منسجم برای توسعه کیفی نظام آموزش، تجاری سازی تولیدات علمی و توسعه صنایع فناورانه، بهبود روابط سه جانبه دانشگاه-صنعت-دولت، تدوین الگوی مدون از ظرفیت های بالقوه نخبگان و رصد سالانه تغییرات این حوزه و... به تحقق شعار سال 1402 و بهره مندی هرچه بیشتر سرمایه انسانی و اجتماعی در مسیر رونق تولید می انجامد.
خلاصه ماشینی:
سیاستگذاری در راستای بهبود وضعیت اشتغال جوانان و فارغالتحصیلان دانشگاهی، رصد منظم ناهنجاریهای اجتماعی و بهکارگیری سیاستهای تسهیلکننده بهبود شاخصهای فرهنگی، اتخاذ تدابیر لازم برای پیشگیری از وقوع فساد، افزایش حمایتهای معنوی از طرحهای دانشبنیان نخبگان علمی و کارآفرینان نوآور، متناسب کردن مطالعات پژوهشگران با نیاز واحدهای صنعتی، برنامهریزی منسجم برای توسعه کیفی نظام آموزش، تجاریسازی تولیدات علمی و توسعه صنایع فناورانه، بهبود روابط سهجانبه دانشگاه-صنعت-دولت، تدوین الگوی مدون از ظرفیتهای بالقوه نخبگان و رصد سالانه تغییرات این حوزه و...
با توجه به وضعیت تقریباً مناسب ایران در شاخص سرمایه انسانی، اکنون این پرسش مطرح است که آیا ایران توانسته است از این ظرفیتهای بالقوه در مسیر رشد و پیشرفت اقتصادی خود استفاده کند؟ در ادامه مطالعه، سعی میشود به این پرسش مهم که تا چه اندازه از ظرفیتهای بالقوه سرمایه انسانی در مسیر حمایت و پشتیبانی از رشد تولید ملی استفاده شده است، پاسخ داده شود.
3- نقاط ضعف سرمایه انسانی در مسیر حمایت و پشتیبانی از رشد تولید ملی همانطور که در بخش پیش اشاره شد، بهکارگیری درست ظرفیتهای بالقوه نیروی انسانی در قالبهایی مانند سرمایههای انسانی و اجتماعی، فرصت تقویت تولید را مهیا میکند، اما برخی عوامل مانع تحقق این مهم میشوند.
این در حالی است که غفلت از توسعه کیفی سیستم آموزش، مانع از نقشآفرینی نیروی انسانی در راستای تحقق اقتصاد دانشبنیان و تقویت تولید ملی میشود.
با توجه به نتایج مطالعه پیش رو، موضوعهایی مانند جهش علمی و توسعه کمی نظام آموزش در کشور ازجمله نقاط قوت ظرفیت سرمایه انسانی و اجتماعی در مسیر حمایت و پشتیبانی از تولید ملی شناخته شده است.