چکیده:
کاهش ظرفیت های منابع آب کشور برای افزایش تولید داخلی و ناکارآمدی شبکه جهانی تجارت و تحریم های اقتصادی موجب شده است که به کشاورزی فراسرزمینی برای تولید محصولات اساسی مانند دانه های روغنی و نهاده های دامی به عنوان یکی از مسیرهای تامین نیاز بازار داخلی با هدف ارتقای امنیت غذایی توجه ویژه ای شود. تحلیل مولفه های تولید و تجارت محصولات ذرت، سویا، کلزا و آفتاب گردان نشان داد که وابستگی ایران به واردات ذرت و سویا برای تامین نیاز بازار داخلی به شدت افزایش یافته است. همچنین به دلیل شدت تحریم های اقتصادی در سال های اخیر، افزایش ارزش ریالی واردات هر تن از محصولات ذرت، سویا، کلزا و آفتاب گردان بیش از 400 درصد بوده است. از این رو برای ارایه الگوی پویای سرمایه گذاری در کشت فراسرزمینی در راستای دستیابی به هدف برد برد راهبردهای: 1) انتخاب کشور میزبان بر اساس مولفه هایی مانند منابع طبیعی غنی، ظرفیت نیروی انسانی، زیرساخت ها، موقعیت جغرافیایی و قرابت های فرهنگی و سیاسی، 2) اتخاذ سیاست های حمایتی پویا برای ترغیب فعالان بخش کشاورزی، 3) ایجاد پایگاه اطلاعات جامع و پویا، 4) تعهد به نیازهای جوامع محلی کشور میزبان مانند اشتغال و معیشت، 5) ارایه الگوهای تجارت عادلانه و فراگیر متناسب با ظرفیت ها و قوانین محلی و 6) حفاظت از منابع طبیعی و محیط زیست کشور میزبان ارایه می شود.
خلاصه ماشینی:
بررسی راهبردهای مؤثر و تعیینکننده در کشت فراسرزمینی دانههای روغنی و نهادههای دامی چکیده کاهش ظرفیتهای منابع آب کشور برای افزایش تولید داخلی و ناکارآمدی شبکه جهانی تجارت و تحریمهای اقتصادی موجب شده است که به کشاورزی فراسرزمینی برای تولید محصولات اساسی مانند دانههای روغنی و نهادههای دامی بهعنوان یکی از مسیرهای تأمین نیاز بازار داخلی با هدف ارتقای امنیت غذایی توجه ویژهای شود.
تحلیل مؤلفههای تولید و تجارت محصولات ذرت، سویا، کلزا و آفتابگردان نشان داد که وابستگی ایران به واردات ذرت و سویا برای تأمین نیاز بازار داخلی بهشدت افزایش یافته است.
ازاینرو برای ارائه الگوی پویای سرمایهگذاری در کشت فراسرزمینی در راستای دستیابی به هدف بردـبرد راهبردهای: 1) انتخاب کشور میزبان بر اساس مؤلفههایی مانند منابع طبیعی غنی، ظرفیت نیروی انسانی، زیرساختها، موقعیت جغرافیایی و قرابتهای فرهنگی و سیاسی، 2) اتخاذ سیاستهای حمایتی پویا برای ترغیب فعالان بخش کشاورزی، 3) ایجاد پایگاه اطلاعات جامع و پویا، 4) تعهد به نیازهای جوامع محلی کشور میزبان مانند اشتغال و معیشت، 5) ارائه الگوهای تجارت عادلانه و فراگیر متناسب با ظرفیتها و قوانین محلی و 6) حفاظت از منابع طبیعی و محیطزیست کشور میزبان ارایه میشود.
1ـ کشاورزی فراسرزمینی و چالشهای آن کشاورزی فراسرزمینی بهصورت سرمایهگذاری و بهرهبرداری از منابع و ظرفیتهای دیگر کشورها برای تولید محصولات کشاورزی در راستای تأمین نیاز بازار داخلی یا صادرات در کشور سرمایهگذار تعریف میشود که هدف اصلی آن، ارتقای مؤلفههای امنیت غذایی است.
سرمایهگذاری هدفمند و بلندمدت کشور در کشت فراسرزمینی دانههای روغنی و نهادههای دامی این امکان را ایجاد میکند که نیاز بازار داخلی به نحو مؤثری پاسخ داده شود و دسترسی فیزیکی و اقتصادی مردم افزایش یابد که نتیجه آن، ارتقای سطح امنیت غذایی و به دنبال آن، امنیت اقتصادی و ملی است.
“Financial sustainability of a public-private partnership for an agricultural development project in Sub-Saharan Africa.