چکیده:
اهداف سالمندان، باتوجه به شرایط فیزیولوژیکی خود، مستعد بیماریهای جسمی و روانی مختلفی هستند که میتواند رضایت از زندگی آ نها را تحت تاثیر قرار دهد و آ نها را به سوی خمودگی و احساس ناشادی بکشاند. از سوی دیگر، مرور زندگی میتواند مداخلهای موثر در افزایش هیجانات مثبت و شادی در سالمندان باشد. بنابراین این مطالعه باهدف تعیین تاثیر برنامه مرور زندگی بر خودشکوفایی و شادکامی سالمندان انجام شد. مواد و روش ها مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. آزمودنیها شامل 22 سالمند 60 سال به بالا مراجعه کننده به مراکز توان بخشی روزانه شهر تهران بودند که به طور تصادفی به دو گروه آزمایش (11=n) و کنترل (11=n) تقسیم شدند. برای جمع آوری دادهها از مقیاس شکوفایی پرما و پرسش نامه شادکامی آکسفورد استفاده و برنامه مرور زندگی براساس پروتکل درمان مرور زندگیهایت و وبستر اجرا شد. دو مقیاس پیش گفت، بلافاصله و 1 ماه پس از مداخله اندازهگیری شدند. دادههای پژوهش با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 26 تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها براساس نتایج مطالعه، افزایش معنادار در میانگین کلی نمرههای شادکامی و شکوفایی و مولفههای آ نها بلافاصله پس از مداخله و 1 ماه پس از مداخله در گروه آزمایش وجود داشت، اما این تغییر در گروه کنترل مشاهده نشد (0/001> P). میانگین نمره شادکامی و شکوفایی در مراحل پیش آزمون در بین نمونههای موردبررسی به ترتیب 50/27 و 98/63 بود که این میزان در پس آزمون و پیگیری به ترتیب برای شادکامی به 58/27 و 57/09 و برای شکوفایی به 111/63 و 104/81 افزایش یافت. نتیجه گیری مطالعه حاضر نشان میدهد که کاربرد این نوع مداخله در سالمندان میتواند فرصتی برای شکوفایی و رشد روانی افراد مسن فراهم و بر سطح شادکامی آنان بیفزاید.
Objectives
Older people experience physical and psychological changes that can negatively affect their life satisfaction and result in unhappiness. Life review therapy can be an effective intervention in increasing the positive feelings and happiness of the elderly. This study aims to determine the effects of a life review therapy program on self-actualization and happiness among older adults.
Methods & Materials
This is a quasi-experimental study with a pre-test/post-test/follow-up design. Participants were 22 elderly people aged ≥60 years referred to a daycare center in Tehran, Iran. They were randomly divided into two intervention (n=11) and control (n=11) groups. The perma flourishing scale and the Oxford happiness questionnaire were used to collect data before, immediately after, and one month after the intervention. The life review therapy was performed according to Haight and Webester’s protocol. The collected data were analyzed in SPSS software, version 26.
Results
There was a significant increase in the total mean scores of happiness and flourishing scores in the intervention group immediately and one month after the intervention (P<0.001), but no significant change was reported in the control group. The mean scores of happiness and flourishing in the intervention group in the pre-test phase were 50.27 and 98.63, respectively. In the post-test and follow-up phases, these scores reached 58.27 and 57.09 for happiness and 111.63 and 104.81 for flourishing, respectively.
Conclusion
The present study shows that life review intervention in can provide an opportunity for flourishing and psychological development and also an increase in the level of happiness among older adults.