چکیده:
در مقاله حاضر به بررسی رابطه بین ریسک نقدشوندگی و بازده غیرعادی سهام شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق
بهادار تهران پرداخته شده است. نمونه آماری پژوهش شامل 130 شرکت در طی دوره زمانی 1385 لغایت 1390 بوده است.
در این تحقیق برای مطالعه اثر سه شاخص نقدشوندگی آمیوست، آمیهود و نسبت گردش معاملات بر بازده غیرعادی از طریق
روش داده های تلفیقی ایستا استفاده شده است. یافته های پژوهش حاکی از وجود یک رابطه مثبت خطی و معنادار بین دو
عامل ریسک نقدشوندگی و بازده غیرعادی سهام بوده است. از سوی دیگر نتایج مربوط به آزمون نقدشوندگی با شاخص
آمیوست نشان دهنده وجود یک رابطه ی معکوس و معنادار با بازده غیرعادی سهام می باشد. در ادامه نتایج آزمون
نقدشوندگی با شاخص آمیهود حاکی از وجود رابطه ای مستقیم و معنادار با بازده غیرعادی سهام می باشد. و با توجه به نتایج
آزمون نقدشوندگی با شاخص نسبت گردش به رابطه معناداری با بازده غیرعادی سهام یافت نشد.
خلاصه ماشینی:
در اين تحقيق براي مطالعه اثر سه شاخص نقدشوندگي آميوست ، آميهود و نسبت گردش معاملات بر بازده غيرعادي از طريق روش داده هاي تلفيقي ايستا استفاده شده است .
مراحل برآورد مدل مدل اول در مدل اول به دنبال تبيين رابطه بين ريسک نقد شوندگي و بازده غير عادي سهام هستيم ، لذا مي توان مدل اول را به شکل زير تصريح نمود: (به تصویر صفحه مراجعه شود) در اين قسمت از مطالعه پس ورود داده ها به نرم افزار و تخمين اوليه پارامترها ، بايد وجود يا عدم وجود عرض از مبدأ جداگانه براي هر يک از شرکت ها مورد بررسي قرار گيرد.
f. correction) متغير ضريب آماره t معني داري متغير P-Value مقدار ثابت (C) 0,80 0,58 0,00 ريسک نقدشوندگي 0,03 2,15 0,11 اندازه 0,022 -1,20 -0,06 نسبت ارزش دفتري به بازار 3,74 0,20 0,00 آماره F ١,٧٨ ضريب تعيين تعديل شده ٠,١٢ احتمال آماره F ٠,٠٠ آماره دوربين واتسون ٢,٣٠ هدف از تخمين مدل اول ، تبيين رابطه بين ريسک نقد شوندگي و بازده غير عادي سهام است ، با توجه به احتمال برآورد شده ٠,٠٣ مي توان گفت رابطه معني داري بين ريسک نقد شوندگي و بازده غير عادي سهام براي شرکت هاي منتخب و طي سالهاي ١٣٨٥ تا ١٣٩٠ وجود دارد.