چکیده:
روند رو به افزایش سرمایهگذاریهای مالی و انسانی، موضوع بهرهوری فناوری
اطلاعات[1] را پیش از گذشته واجد اهمیت کرد. تحقیقات، نتایج متفاوتی از بهرهوری
فناوری اطلاعات را نشان میدهند؛ درحالیکه برخی از تحقیقات بهبود و افزایش
بهرهوری و سودآوری را به فناوری اطلاعات نسبت میدهند، تحقیقات دیگری منافع حقیقی
فناوری اطلاعات را ناامید کننده دانسته و ادعا میکنند که فناوری اطلاعات نتوانسته
به افزایش بهرهوری و ایجاد مزیت اقتصادی کمک کند.
تحقیق حاضر به مطالعه بهرهوری فناوری اطلاعات در سطح میانی اقتصاد (سطح صنعت)
پرداخته و با مطالعه شاخصهای کلان اقتصادی و شاخصهای صنعت، ارزیابی متفاوتی از
معیارهای بهرهوری فناوری اطلاعات دارد. نتایج تحقیق میدانی و بررسی اسناد و
آمارهای معتبر روشن ساخت که علیرغم عدم وجود تفاوت معنادار بین سرمایهگذاریهای
مالی و انسانی، شکاف میان بهرهوری فناوری اطلاعات در وضع موجود و حدود مورد انتظار
وجود دارد. در این مقاله ضمن بیان شاخصهای مطالعه و ارائه
فرضیهها و نتایج تحقیق به معیارهای متفاوت ارزیابی بهرهوری فناوری اطلاعات
پرداخته میشود.
خلاصه ماشینی:
"نتایج تحقیق میدانی و بررسی اسناد و آمارهای معتبر روشن ساخت که علیرغم عدم وجود تفاوت معنادار بین سرمایهگذاریهای مالی و انسانی، شکاف میان بهرهوری فناوری اطلاعات در وضع موجود و حدود مورد انتظار وجود دارد.
برای رفع این مشکل، پیشبینی شده که قریب 3/1، یعنی 5/31 درصد از رشد اقتصادی از ارتقای بهرهوری کل عوامل تولید در طی برنامه پنج ساله چهارم توسعه تأمین شود که روندهای فعلی چنین چیزی را نشان نمیدهد.
همانگونه که مطالعات نیز نشان میدهد سطح بهکارگیری فناوری اطلاعات به عوامل مختلف انسانی، سازمانی، محیطی بستگی دارد که نتایج بررسی گام به گام فرضیههای وجود این اختلاف در بهرهوری فناوری اطلاعات را تأیید میکند.
2ـ فرضیه شماره 2 و فرضیه شماره 3: یافتهها نشان میدهد که سرمایهگذاری روی فناوری اطلاعات و توان و آموزش نیروی انسانی در وضع موجود با حدود مورد انتظار فاصلة معناداری ندارد؛ یعنی با رد این دو فرضیه با سطح اطمینان 95 درصد، سهم سرمایهگذاری مالی و انسانی در شکاف میان بهرهوری موجود صنعت با حدود مورد انتظار آن نمیتواند صرفا ناشی از این عوامل باشد.
با این حال سطح بهکارگیری و استفاده از فناوری اطلاعات موجود و تخصصهای ایجاد شده در سطح متوسط به پایین است؛ زیرا که کارایی فناوری موجود براساس فرایند تحقیق از حدود مورد انتظار پایینتر است.
هر چند این عوامل از طریق قابلیتهای سازمانی و هوشمندی اطلاعاتی بر بهرهوری فناوری اطلاعات تأثیر میگذارند ولی به دلیل سهم بالای تأثیرگذاری آنها، پیشنهاد میشود که مؤلفهها و شاخصهای رشد فناوری اطلاعات در صنعت شناسایی شده و برای ارتقای سطح کارکرد این مؤلفهها، ارزیابی علمی و فنی صورت پذیرد."