خلاصه ماشینی:
"این پیچیدهگوئی در چند دقیقه پایان کار به اوج خود میرسد؛ به طوری که مخاطب احساس میکند خیلی از خطوط ارتباطی را نمیتواند هنگام دیدن نمایش کشف و تحلیل کند.
با این حال تنها میتوان گفت دو مقوله نور و صدا بسیار جذاب و هوشمندانه مورد استفاده قرار گرفتهاند در همان کاغذ عجیب و غریب حاوی خلاصه نمایش نیز نوشته شده بود که ماجرای نمایش در یک حفره رخ میدهد و کارگردان برای تصویر کردن این حفره بیش از آنکه به طراحی صحنه متکی باشد آن را از طریق نور و صدا برای تماشاگر به تصور آورده بود.
البته تماشاگران سال گذشته با نمایشها هاهملت ارتباط صمیمانهتری برقرار کردند به دلیل این که داستان هملت نسبت به داستان اودیسه برای مخاطب ایرانی شناخته شدهتر است و علاوه بر آن، به هر حال هیجان حاصل از مشاهده یک شیوه اجرائی جدید امسال فروکش کرده بود."