مصاحبه شونده: طوسی، جواد؛ فراستی، مسعود؛
بهمن و اسفند 1384 - شماره 23 (10 صفحه - از 68 تا 77)
"طوسی:آیا هنرمند خودش باید شناسایی کند یا در سیاستگذاری کلان سینمایی ما باید به آن توجه شود؟اگر بپذیریم که بخشی از هنر ما دولتی است و خود دولتمردان باید نگاه صادقانه‌ای داشته باشند و نگذارند آرمان‌ها بسوزند و پایمال شوند،آنها در سیاستگذاری سالانه خودشان نباید سقف تولیدی برای ساخت اینگونه فیلم‌ها اختصاص بدهند؟ اصلا به نفع آنها نیست که این نوع فیلم‌ها ساخته شود. اگر واقعا قرار است حسن نیت و سعه‌صدری در سیاستگذاری جامعه سینمایی کشور ما به وجود بیاید و ما بپذیریم که جشنواره بیست و چهارم دوران گذر بوده است،دو راه‌حل دارد:اول این که برای سینمای پرمخاطب سالم که قصد خودش را خیلی ساده و مستقیم عنوان می کند یعنی سینمای روایتی اهمیت قائل شویم،باید یک پایه‌ریزی اساسی در مورد سینمای کشورمان انجام شود، فکر نگاه به سیاست و اجتماع را کنار بگذارد و یک فیلمی ساخته شود که اصلا قصه را به درستی بیان کند و بتواند من پایین شهری را یک ساعت و نیم در سینمایی که شبیه به دخمه است،نگه دارد؛یعنی باید برای این نوع مخاطبان یک راه‌حل اساسی در نظر بگیریم. درست است که این فیلم در مقایسه با فیلم خانم رخشان بنی اعتماد،هیچ شق القمری نیست که اینقدر ما با شیفتگی داریم و می‌گوییم حرکت غافلگیرکننده‌ای بود ولی باید یک مقدار واقع بینانه‌تر با این فیلم‌ها مواجه شویم و اینقدر بی‌رحمانه نیاییم در اینها را تخته کنیم چون اگر بخواهیم اینها را نقد کنیم،دیگر چیزی نداریم."
- دریافت فایل ارجاع :
![]()
(پژوهیار, ![]()
, ![]()
, ![]()
)![]()
![]()
(
, 
, 
)
