خلاصه ماشینی:
"(به تصویر صفحه مراجعه شود) یاد یاران به بهانهء سالگرد ابو القاسم ابراهیمی آن معلم حقیقی مسعود جوادیان در یکی از روزهای اوایل پاییز 67، نگارنده این سطور،که به عنوان عضو جدید گروه تاریخ دفتر برنامهریزی و تألیف کتب درسی پذیرفته شده بود،ابتدای وقت اداری در دفتر گروه حضور یافت.
بدین ترتیب،آشنایی و همکاری نگارنده،که هنوز از مرز 28 سالگی نگذشته بود،با مردی آغاز شد که 44 سال از عمر خود را در کلاسهای درس گذرانده بود.
با گذشت زمان،نگارنده بیش از پیش با شخصیت آقای ابو القاسم ابراهیمی آشنایی مییافت و شیفتهء برخی خصال او میشد.
آقای ابراهیمی از میان استادان دوران دانشجویی،بیش از همه از مرحوم مجتبی مینوی و نصر الله فلسفی صحبت میکرد و شخصیت علمی آنان را میستود.
روزی یادداشتهای دوران دانشجویی از کلاسهای درس نصر الله فلسفی را به نگارنده نشان داد که پس از گذشت چندین دهه،آنها را حفظ کرده بود.
آخرین بار ه نگارنده به دیدار آقای ابراهیمی رفت،اوایل بهمن سال 73 بود."