خلاصه ماشینی:
"قابل ابطال بودن عقد مورد تهدید در قانون فرانسه از نظر اینکه به شخص تهدید شده اعطاء قدرت میکند و حق میدهد که به استقلال خویش قرارداد تحمیلی را باطل کند،ظاهری قانع کننده دارد،ولی با ملاحظهء موارد ذیل روشن میشود که این نکته کافی نبوده و بطور کلی نمیتواند آثار تهدید و تحمیل را نابود ساخته و بساط ستم را در هم پیچد زیرا: اولا:در تمام مدتی که اجبار و تهدید ادامه دارد بمقتضای قانون فرانسه عقد واقعا صحیح بوده،و شخص باید برخلاف میل درونی خود به علت زور و جبر،آثار صحت عقد را بر خود تحمیل نماید،و به استناد قانون مذکور از حق آزادی خود نسبت به عقدی که راجع به شخص و یا مال اوست محروم بماند.
پس از مقدمهء مذکور به این نتیجه میرسیم که قانون تبنی بر خلاف فطرت بشر بوده و از مقتضای طبیعت ذاتی انسان منحرف است زیرا اگر چه شخص گاهی به جهت پارهء از اغراض به قطع فرزند از خویشتن و درآوردن وی به فرزندی کسی دیگر،تن میدهد ولی صدور این عمل احیانا از او ثبات مطابقت آنرا با مقتضای فطرت او نمیکند زیرا در مورد قوانین دیگر هم که با فطرت مطابقت کامل دارند تخلف مشهود است و منشأ آنهم عدم تصور نتائج عمل و یا ضعف اراده و عدم توانائی بر کنترل نفس در مقابل امیال زودگذر و سائر علل روانی میباشد،در نتیجه انسان که فطرتا بالبداهة باید در مقایسه منافع و همچنین در مقایسهء لذائد (بنا به اصالت لذت که مبنای علمی برخی از نویسندگان حقوقی میباشد) باید منفعت اهم را بر مهم و لذت مستمر را بر لذت کوتاه مقدم بدارد،گاهی جهت عکس پیموده و به خاطر منفعت کم و لذت کوتاه منافع مستمر خود را از دست میدهد با اینکه فطرت و ندای درونی خودش او را محکوم میکند."
کلید واژه های ماشینی:
اسلام
،
عقد
،
زن
،
حقوق
،
ازدواج
،
قانون
،
قرآن
،
قانون فرانسه عقد تهدیدی
،
عقد ازدواج
،
طلاق