چکیده:
مقاله حاضر نگاهی اجمالی به دیدگاه علامه طباطبایی درباره اسلام و اجتماع دارد. در این مقاله نخست به
مفهوم مورد نظر از دین اشاره کرده و آنگاه ضرورت زندگی اجتماعی را برای انسانها تبیین کردهایم. سپس،
ضرورت وجود قوانین و مقرراتی را برای پرهیز از هرج و مرج و از بین رفتن آسایش و آرامش اعضای جامعه و
نیز جلوگیری از تباه شدن نوع بشر نتیجه گرفتهایم. آنگاه با اشاره به نقطه ضعف قوانین بشری، برتری و امتیاز
قوانین دینی و الهی را تبیین کردهایم و در نهایت با اشاره به برتری و امتیاز دین اسلام به عنوان کاملترین دین
الهی به بیان نظر اسلام درباره جامعه و تبیین برتری قوانین و نظام اجتماعی اسلام بر سایر ادیان پرداختهایم.
خلاصه ماشینی:
"امتیاز دین و قوانین دینی از منظر علامه طباطبایی، دین بهترین و عالیترین روشی است که میتواند جامعه بشری را نظم بخشد و بیش از همه روشهای دیگر مردم رابه رعایت قوانین اجتماعی وادارد؛ (1) چرا که دین علاوه بر وضع قوانین مجازات و تشویق، دو ابزار نیرومند دیگر نیز در اختیار دارد که از طریق آن میتواند هرگونه نیروی مخالف را درهم شکند: نخست آنکه افراد را به جهان دیگری توجه داده، جهان مادی را گذرا و مقدمه جهان دیگر میداند و بدین ترتیب افراد را به این مهم رهنمون میسازد که تنها راه سعادت جاودان، پیروی از مقررات دینی الهی است که پیامبران آن را ابلاغ میکنند.
(2) و این نکته ملاک اهتمام اسلام به امر اجتماع است؛ چرا که هنگامی تربیت و رشد اخلاق و غرایز در فرد، که در واقع ریشه و مبدأ تشکیل جامعه است، مؤثر واقع میشود که جو جامعه با آن شیوه تربیت در تعارض نباشد و گرنه، به لحاظ آنکه قدرت جامعه فرد را در خود مستهلک میسازد، اساسا تربیت فرد بیثمر و یا دارای تأثیری بسیار اندک خواهد بود؛ از همین روست که اسلام مهمترین احکام و قوانین خود از قبیل حج، جهاد، نماز، انفاق و خلاصه تقوای دینی را بر پایه اجتماع بنیان نهاده و علاوه بر آن که حکومت اسلامی را حافظ همه شعایر دین قرار داده و نیز همگان را به اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکر موظف کرده است، هدف مشترکی را برای جامعه اعلام کرده است."