کاروان خیس لک لک ها (شعر) ادب و هنر

"سهم پرنده‌ها سهم پرنده‌ها درختانی است که عاشق‌اند و خورشیدی‌ که بالای سایه‌ها و رنگ‌ها رنگین‌کمان دوباره‌ای را به زمین هدیه می‌کند سهم پرنده‌ها لبخندی است‌ که فضاها در چمدان خاکی‌شان می‌کارند و عشقی‌ که در کدورت زمین‌ به غنچه‌ای محو تبدیل می‌شود سهم پرنده‌ها شاید شکوه اساطیری باغی است‌ که ریشه‌های گیاهانش‌ با سنگ رابطه دارند و خون خاک را می‌مکند. اگر درختان به حرف می‌آمدند به غار برمی‌گشتم‌ و اسرار نخستین را از روی تصویر گاوها مشق می‌کردم‌ و هرشب‌ با زمزمه‌ای خیس‌ ارواح گیاهان را در چشمه‌ی سپید نیایش‌ می‌شستم. صبح خون چهار ماهی سرخ‌ در حوضی با چار دیوار خزه‌پوش‌ می‌رقصیدند ماه‌ با کولیان ستاره و شهاب‌ زمین را نقره می‌پوشاند و ابرها پرندگان رهاشده‌ای بودند در پنبه‌زاری خیالی‌ و شب‌ چادر ابریشمین‌اش را روی کودکان سایه می‌کشید."