چکیده:
پیشرفتهای تکنولوژیک،بالا رفتن انتظارها و تغییرهای جمعیتی دانشجویان،تقاضاهای ذینفعان برای پاسخگویی و ابزارهای جدید،ارائه مطالب آموزشی همگی چالشهای کنونی هستند که نیاز به نوآوری در آموزش عالی را ضروری میکنند.روبهرو شدن با این چالشها مشکل بسیار بزرگی است که نتیجه آن دستیابی به محیطی دارای منابع مالی محدود میباشد و روشن است که موسسات آموزشی باید روشهای سنتی فعالیتهای خود را مورد بازبینی قرار داده،به منظور ماندگاری سازمان در زمان حال و آینده اقدام به کار گیری روشها و فنون جدید کنند.نوآوری،عبارت است از تغییر معنیدار که برای بهبود خدمات و فرایندهای سازمانی و ایجاد ارزشهای جدید برای ذینفعان سازمانها صورت میگیرد و برای دستیابی به ابعاد جدید عملکرد بر رهبری سازمان تمرکز دارد.تاکید دیارتمانهای حوزه تحقیق و توسعه برای نوآوری در موسسات آموزش عالی به منظور ارتقاء ارزش آموزشی برای دانشجویان و بهبود اثربخشی تمامی فرایندهای یادگیری محور و کارایی فرایندهای پشتیبان،رویههای یادگیری محور امری حیاتی و ضروری است.دانشکدهها و دانشگاهها باید به گونهای مدیریت و رهبری شوند که نوآوری به عنوان یک فرهنگ و بخش طبیعی فعالیتهای روزانه در آمده و به عنوان دانش افزوده برای همه اعضای هیئت علمی و دانشکده مطرح شود؛توانایی تسریع در انتشار و تبدیل این دانش به سرمایه که محرکی برای بهبود آموزشی می باشد،امری ضروری است.پیشبرد و هدایت حرکت نوآوری،اجرا و پیگیری اصلاحات و بهبودها اغلب برای بسیاری از دانشکدهها و دانشگاهها بینهایت مشکل است.در برخی موارد،هر موسسه آموزشی ممکن است روشی ویژه به خود داشته باشد که تا اندازه ای نوآورانه است.هر دانشکده یا دانشگاه میتواند نشریات و مطالبی را منتشر کند که معرفیکننده برنامهها و فعالیتهای جدیدی است که با هنجازهای دانشگاهی متفاوت هستند و شیوه جدیدی را (دستکم برای موسسه)ابداع میکنند و افرادی توانمند را برای هدفهای مناسب در نظر بگیرد.در هر صورت این فعالیتهای جدید و دیگر تغییرات،برای بسیاری از بخشها به صورت تصادفی هستند نه سیستماتیک.تعداد محدودی از موسسات آموزشی به کنترل خوبی بر پیامدهای حاصل از نوآوری دست یافتهاند و بسیاری از موسسات آموزشی که زمان و تلاشهای قابل ملاحظهای را صرف بهبود عملکرد خود کردهاند که اغلب به الگوی پیشین بازگشت داشتهاند.پر روشن است که بسیاری از موسسات آموزشی فاقد یک چارچوب سیستماتیک هستند که به آنها اجازه بدهد تا به طور موثری تغییرات را مدیریت و نوآوری را تشویق کنند و به نتایج مثبت و رو به افزایش حاصل از تلاشهای خود دست یابند. تغییر و نوآوری مفاهیم جدید بر مبنای یک فرایند و روش سیستماتیک اتفاق میافتد.مفاهیم جدید در نتیجه ایجاد شرایط مساعد ظاهر میشوند:فناوریهای ناهمسان برای ایجاد ارزشهای جدید با همدیگر ترکیب میشوند،محیطی که حاوی عناصر اساسی هستند و افرادی که برای شناخت امکانات جدید آماده شده اند،با بحرانهای اقتصادی یا فرهنگی با یک چشمانداز روشنی از آینده پیوند میخورد و زمینه را برای تغییر و نوآوری فراهم میسازد.طبیعی است که آموزش عالی دارای همه عناصری است که برای تغییر و نوآوری ضروری هستند.آنچه که نیاز است،یک مدل یا ابزاری است که فرایندی سیستماتیک برای پیشبرد و مدیریت تغییرات فراهم سازد.معیار مالکم بالدرج برای تعالی عملکرد،مدل مناسبی را برای این منظور فراهم میسازد.
خلاصه ماشینی:
روبهرو شدن با این چالشها مشکل بسیار بزرگی است که نتیجه آن دستیابی به محیطی دارای منابع مالی محدود میباشد و روشن است که موسسات آموزشی باید روشهای سنتی فعالیتهای خود را مورد بازبینی قرار داده،به منظور ماندگاری سازمان در زمان حال و آینده اقدام به کار گیری روشها و فنون جدید کنند.
دانشکدهها و دانشگاهها باید به گونهای مدیریت و رهبری شوند که نوآوری به عنوان یک فرهنگ و بخش طبیعی فعالیتهای روزانه در آمده و به عنوان دانش افزوده برای همه اعضای هیئت علمی و دانشکده مطرح شود؛توانایی تسریع در انتشار و تبدیل این دانش به سرمایه که محرکی برای بهبود آموزشی می باشد،امری ضروری است.
دانشگاه ویسکانسین استوت روش و رویکرد ویژهای را برای رهبرانی که مدل بالدریج را برای سازمان و دانشگاه خود مورد توجه قرار دادهاند ابداع کرده است که در آن سیستم رهبری دانشگاه پیچیدگیها و موانع را از میان برداشته و ارتباطات چند جانبه را تشویق و ساختار سازمانی را برای مشارکت گسترده همه اعضا و گروههای مختلف ذینفعان در چگونگی اداره سازمان هموارد میسازد.
به عنوان مثال:زمانی که دانشگاه ویسکانسین استوت در نیمسال پاییزی سال 2002 تصمیم به استفاده از لپتاپ در محیط دانشگاه گرفت و هر دانشجو سال اول دانشگاه نیاز به رایانه لپتاپ داشت، سرآغاز این کار با شنیدن نظرات اعضای دانشکده در زمینه رسانهای کردن کلاسهای درسی و فرصتهای آموزشی دانشجویان و توجه به گفتههای نمایندگان دانشجویان در ارتباط با هزینههای سختافزاری و نرمافزاری بود که این امر به صورت گستردهای در شورای مشورتی دانشگاه مورد بحث و بررسی قرار گرفت.