خلاصه ماشینی:
"برای اینکه از گرفتن این حقوق هم درباره صاحبان قالی جوهری مساعدت به عمل آمده و هم مقصود دولت در جلوگیری از تجارت و صنعت قالی جوهری متدرجا حاصل شده باشد مقرر گردید که مأخذ(حق معافیت) مندرجا بالا برود تا جماعت تجار از یک طرف بتوانند،تمام قالیهای جوهری خود را به فروش برسانند و از طرف دیگر سود نامشروعی را که به ضرر هیئت جامعه مملکت از استعمال جوهر میبرند به این ترتیب مضمحل دیده و رفته رفته از کار بردن جوهر منصرف شوند و رنگهای نباتی را یگانه وسیله رنگ آمیزی قالیهای خود قرار دهند.
اما وقتی که برج میزان اودئیل که صدی شش بایستی در آن تاریخ به صدی نه برسد نزدیک شد،تجار ایرانی(نه فرنگی)بنای داد و فریاد را گذاشته اولیای دولت را از هر طرف با عرایض و تلگرافات تظلم آمیز محاصره نمودند و طوری معزی الیهم را به ستوه اوردند که بالاخره قرار شد این مرتبه هم استثنائا درباره تجار بذل رعایتی شده میزان صدی شش تا آخر قوس اودئیل به همین مأخذ باقی بماند و فقط از اول جدی اضافه شود."