چکیده:
جنگ های صلیبی آن بخش از تاریخ اسلام و مسیحیت است که بیشتر از منظر غربی ها تحلیل
شده و اروپاییان پیش و بیش از مسلمانان به بررسی و پژوهش در مورد آن پرداخته اند.
مسلمانان خصوصا نخبگان آن ها در قرون پنجم و ششم هجری, به جنگ های صلیبی, به عنوان
یک حادثه درجه دوم نگاه کرده اند. این دیدگاه علاوه بر فرعی دانستن جنگ های صلیبی,
در مدرسه تاریخ نگاری اسلامی هم اثر گذاشت و این تإثیر, در نادیده گرفتن نقش تاریخی
اسماعیلیان متجلی شد, به طوری که مقاومت و پایداری فاطمیان مصر در مقابل صلیبی ها
مورد غفلت قرار گرفت و حتی آن دولت به عنوان دعوت کننده صلیبی ها به مشرق زمین
معرفی شد. این مقاله بر آن است تا با بهره برداری از متون و منابع تاریخی, نقش
واقعی شیعیان فاطمی در جنگ های صلیبی را تبیین نماید.
خلاصه ماشینی:
"هر چند وزیر دولت فاطمی, افضل بن بدر جمالی, نیروی دریایی قدرتمندی برای مقابله با صلیبی ها فرستاد و این نیرو مقاومتی سرسخت و مورد ستایش تاریخ نگاران صلیبی(73) از خود نشان داد, اما بالدوین با کمک سپاه دریایی ژنوا و پیزا و هم چنین نیروهای مسیحی ساکن منطقه, از جمله مارونی ها, توانست به هدف خود دست یافته و با کشتن فرمانده نیروی دریایی مصریان و قتل عام سایر افراد, بیروت را در سال 503ه'''' / 1111م.
تاج الدین محمدبن علی بن یوسف (ابن میسر), اخبار مصر, تحقیق ایمن فواد سید (قاهره, المعهد العلمی الفرنسی للاثار الشرقیه, 1981م) ص ;31 ابن اثیر جزری, همان, ص 383ـ384 و مجهول المولف, البستان الجامع لجمیع تواریخ اهل الزمان, به اهتمام کلود کاهن (پاریس, مجله الدراسات الشرقیهorientals Bulletiond''''e tudes , 1938م).
الجامع البستان لجمیع تواریخ اهل الزمان (مجهول المولف), ص ;138 ابن سباط مغربی, صدق الاخبار (تاریخ ابن سباط), تحقیق عمر عبدالسلام تدمری (طرابلس, گروس پرس, 1413ه'''') ج 1, ص ;120 رنه گروسه, همان ص 404ـ405 و هانس ابرهارد مایر, جنگ های صلیبی, ترجمه عبدالحسن شاهکار (شیراز, انتشارات دانشگاه شیراز, 1371ش) ص 147.
رانسیمان در مورد شیرکوه می نویسد: ((نام این مرد در تاریخ تحت الشعاع آوازه خداوندیش نورالدین و برادرزاده اش صلاح الدین قرار گرفته است; و حال آن که در جمع تمام رهبران عالم اسلام فقط او بود که به فراست دریافت که به قصد بازپس گرفتن فسطین, نخستین قدم را باید در کار تسخیر مصر برداشت, که موقعیت نظامی کم نظیر و منابع فراوان داشت و به رغم تردیدهای نورالدین خود هرگز از پا ننشست تا بدین آرزو تحقق بخشید."