خلاصه ماشینی:
"محمد تقی رهنمائی تفسیر عکس ماهوارهای عکس ماهوارهای سه بخش بزرگ از محیط طبیعی ایران را نشان میدهد: -در شمال بخش کوچکی از اراضی پست ساحلی متصل به جنوب دریای خزر،که سطح آن خود 28-متر پایینتر از دریای آزاد قرار دارد؛ -اندکی پائینتر بخش مرتفع کوههای البرز به عرض تقریبی 100 کیلومتر و با بلندترین قله آن یعنی مخروط آتشفشانی دماوند به ارتفاع 5604 متر،که در سمت راست عکس دیده میشود؛ -و بالاخره بخش جنوبی منطقه کوهستانی،که به فلات بیابانی ایران منتهی میشود از مشخصات بارز این بخش وجود رودخانههای فصلی و همچنین کویر نمک است،که قسمتی از آن در گوشه جنوب شرقی عکس ماهوارهای نمایان است.
1-اراضی پست ساحلی جنوب دریای خزر این منطقه که به صورت نوار باریکی از رسوبات آبرفتی-گاهی فقط به عرض چند کیلومتر-در امتداد ساحل دریا و دامنههای تند شیب شمالی البرز کشیده شده،متراکمترین قسمت ایران از نظر استقرار جمعیت و بهرهبرداری از زمینهای کشاورزی است(نقشه I و II ).
برخی نواحی آن فاقد پوشش گیاهی بوده و برخی تا جائیکه از گیاهان استپی خشک پوشیده نشده باشند زیر کشت گسترده (Extensiv) غلات قرار دارند،که فقط به اتکای بارانهای زمستانی قابل کشت و بهرهبرداری هستند،در فواصل اندکی دورتر از حاشیه کوهها،جائیکه دانههای تشکیلدهنده رسوبات ریزتر و در نتیجه خاک نرمتر میشود و آبهای زیرزمینی به سطح خارجی نزدیکتر میگردند،یک منطقه کشاورزی با روش متمرکز (Intensiv) شروع میشود،که اساس آن مبتنی بر آبیاری مصنوعی با استفاده از تکنیکهای سنتی از قبیل قنات و چاه میباشد."