خلاصه ماشینی:
"قانون مزبور این قدرت را به رئیس جمهور میدهد که بتواند شرکتهای خارجی را که بیش از 04 میلیون دلار در سال در بخشهای نفت و گاز ایران و لیبی سرمایهگذاری نمایند،مورد مجازات قرار دهد.
"ما نمیتوانیم فشار آمریکا بر متحدان خود در خصوص اعمال تحریمها و تهدید به مجازات اجباری شرکتهایی که با این کشورها در بخش نفت و گاز فعالیت میکنند را بپذیریم.
شرکتهای آمریکایی اخطار میکنند که در سطح بین المللی قدرت رقابت را از دست داده و تحریمها،اقتصاد آمریکا را تحت تأثیر قرار میدهد شورای تجارت ملی خارجی1 NFTC اظهار میدارد: تحریمها برخلاف تجارت آزاد و روند بلندمدت سیستم تجارت جهانی که با رهبری فعال آمریکا بازتر گردیده و در جهت منافع آمریکا است،میباشد.
در مواجهه با تحریمهای ثانویه(که متحدان آمریکا را تحت اجبار قرار داده)دولتها و شرکتهای متحد آمریکا و شرکای عمده تجاری این کشور در اروپا و آسیا دست به اقدامات تلافیجویانه در مقابل شرکتهای تابعهء آمریکا در خارج و یا سایر منافع تجاری جهانی آمریکا خواهند زد.
قانون تحریم ایران و لیبی بخش تجهیزات نفتی آمریکا را به تنهایی در معرض خطر قرار داده و بیش از 006 میلیون دلار به فروش صادراتی و بیش از 00021 مورد شغل که مربوط به بخش صادرات است و نیز تکنولوژی که در طول چند دهه از طریق سرمایه گذاری،نوآوری و مهندسی کسب شده،ضرر میرساند.
تحریم علیه ایران،به لحاظ اهمیت استراتژیک و اقتصادی آن،بویژه به منافع آمریکا لطمه میزند اهمیت استراتژیک و پتانسیل اقتصادی ایران بستگی به عواملی چند دارد: ایران خلیج فارس را به دریای خزر متصل نموده و به مثابه پل،اتصال دهندهء دو منطقه از نظر انرژی غنی در جهان عمل میکند."