یاد و یادبودها: محیط ادب سخنرانی

"/هرگاه به‌ یکی از این مراکز می‌رفتی استاد محیط یکی از باشندگان بود مثلا در کتابخانهء تهران که خود حضور داشتم با مرحوم احمد بهمنیار،ملک الشعرا بهار/استاد جلیل القدر همایی،مرحوم رشید یاسمی و امثال این بزرگان مشغول بحث و گفت‌وگو یا مطالعهء نسخهء خطی کتابی بود/من محال‌ می‌بینم ولی آرزو می‌کنم که نسل‌های فعلی،مقداری از این شوق و عشق به علم را داشته باشند تصور می‌کنم استاد محیط،این واقعه را استقبال می‌فرمود و از طی کردن این راه غمی نداشت‌ چنانکه مولانا می‌فرماید: به روز مرگ چو تابوت من روان باشد گمان مبر که مرا درد این جهان باشد برای من مگری و مگو دریغ دریغ‌ به دام دیو درافتی دریغ آن باشد جنازه‌ام چو ببینی مگر فراق فراق‌ مرا وصال و ملاقات،آن زمان باشد مرا به گور سپاری مگو وداع وداع‌ که گور پردهء جمعیت جنان باشد استاد محیط طباطبایی رفت و به دانشمندان جاوید نام پیوست/نام بلند او همیشه در تاریخ علم و ادب این سرزمین باقی خواهد ماند/از جانب همهء ارادتمندان استاد به خاندان ایشان‌ و به فرزندان برومند و دانش آموختهء ایشان صمیمانه تسلیت می‌گویم/امیدوارم دانشمندان‌ عزیز الوجودی که راه و رسمشان راه و رسم استاد محیط طباطبایی است و با همان مناعت و عزت نفس زندگی می‌کنند باقی و برقرار باشند انشاء الله."