چکیده:
توسعه جوامع به عنوان فرآیندی که کل شرایط اجتماعی را در جهت بهبود وضعیت زندگی تغییر میدهد،پس از جنگ جهانی دوم مورد توجه اندیشمندان بوده است.نسبت بین توسعه و رسانه نیز در همین راستا مورد کنکاش قرار گرفته است.به اعتقاد نویسنده،دو گفتمان اصلی در مبحث توسعه شکل گرفته که هرکدام رسانة ویژهای را جهت توسعه به استخدام میگیرند. در این مقاله اینترنت به عنوان رسانة عصر اطلاعات،رسانة مطلوب توسعه حقیقی جوامع معرفی میشود.هدف اصلی نوشتار حاضر تأثیر نقش اینترنت به عنوان یک رسانه در توسعه اجتماعی میباشد.از این منظر،اینترنت به عنوان رسانه عصر اطلاعات،رسانه مطلوب در راستای توسعه حقیقی جوامع معرفی شده است.به اعتقاد نویسنده مقاله،دو گفتمان اصلی در مبحث توسعه شکل گرفته که هریک رسانه خاصی را در جهت توسعه به کار گرفتهاند.
خلاصه ماشینی:
"براساس این اصل،کشورهای در حال توسعه باید به تدریج کیفیت کشورهای صنعتی شده را در خود ایجاد کنند و ملاک مقایسه نیز شماری از شاخصههای کمی-اقتصادی نظیر سطح درآمد،میزان پسانداز،و سطح کارکرد سرمایهگذاری اس(سرواس،4831)و لذا همة عوامل و نهادها در مسیر شتاب بخشیدن به رشد در عرصههایی نظیر صنعتی شدن سرمایه، تکنولوژی و مالکیت خصوصی در حوزههایی چون تولید،تجارت آزاد و اصل بازار آزاد تشویق میشوند(ملکات،4831:25).
در واقع این سئوال مطرح شد که آیا صرف تأکید بر توسعة اقتصادی،سلامت روحی و آسایش معنوی را به همراه دارد؟آیا در جامعة مطلوب مبتنی بر توسعة اقتصادی،عدم اعتدال روانی،فساد جنسی و اخلاقی،نابودی عواطف و احساسات بشری،آلودگی محیط زیست بشری و دهها مسأله دیگر مدنظر قرار گرفته است؟در واقع این پرسش بنیادین مطرح شد که توسعه باید مبتنی بر اصالت روح باشد یا اصالت ماده؟(آوینی،1831) توسعة اقتصادی غربی تنها وجهی را که مطرح میکند توسعة مادی جامعة بشری بدون در نظر گرفتن تعالی روحی بشر و بدون ترسیم عواقب اجتماعی،فرهنگی و سیاسی آن است.
در این حالت به جای اینکه رسانه از بالا به پایین پیامهایی را به مردم القاء کند یا نگرشهایی را اشاعه دهد،خود مردم به تولید پیام میپردازند و در نتیجه از یکسو فرهنگ، تواناییها و قابلیتها و از سوی دیگر نیازها و مشکلات خود را بیان میدارند تا از این طریق مشارکت درونزا مبتنی بر نیازهای اساسی محیطی و براساس اعتماد به نفس به تواناییهای خودی با هدف تغییرات ساختاری شکل گیرد و توسعه حقیقی تحقق یابد."