چکیده:
هدف اساسی این تحقیق،پاسخ به این سؤال بوده است که میزان دریافتی کارکنان آموزش و پرورش در مقایسه با سایر کارکنان در سازمانهای دیگر،تا چه اندازه بر رضایت شغلی آنها تأثیر دارد و این پدیده چه آثار و تبعاتی را از خود بر جای میگذارد؟این مسأله به اتکاء پایههای نظری که مشتمل بر نظریههای انگیزشی،رضایت شغلی و نظریههای مربوط به حقوق و دستمزد است توصیف و تبیین شده است.جامعه آماری عبارتست از کلیه کارمندان آموزش و پروزش به عنوان جامعه هدف که با کارمندان سایر ادارات در سطح شهر زاهدان مقایسه میشوند.روش تحقیق پیمایشی و تکنیک آن پرسشنامه است.روش نمونهگیری برای کارمندان ادارت نمونهگیری خوشهای شامل 424 نفر به صورت دو مرحلهای و برای کارمندان آموزش و پرورش نمونهگیری طبقهای با تخصیص متناسب به تعداد 406 نفر بوده است.نتایج مطالعه نشان داد که کارمندان آموزش و پرورش در مقایسه به کارمندان شاغل در سازمانهای دیگر به فحاظ ابعاد پنج گانه رضایت شغلی(نوع کار،همکاران،وضعیت ارتقاء در محل کار،پرداختها و سرپرست)نارضایتی بیشتری دارند. بیشترین میزان رضایت از نوع کار،پرداختها و وضعیت ارتقاء در میان کارمندان شاغل در سازمانهای اقتصادی و اجتماعی،و بیشترین میزان رضایت از همکاران و سرپرست در میان کارمندان شاغل در سازمانهای فرهنگی است.علاوه بر آن ارتباط روشنی میان پرداختهای غیر مستقیم،رضایت شغلی و تعداد سازمانی پدیدار گردید.کارمندان آموزش و پرورش حتی نوع کار خود را که رکن اصلی یک شغل است،آنطور که انتظار میرود مطلوب تلقی نمیکنند.
خلاصه ماشینی:
"*نتایج حاصل از تحلیل واریانس رتبهای رضایت شغلی بر حسب نوع سازمان نشان میدهد که به ترتیب کمترین میزان میانگین رضایت شغلی مربوط به کارمندان آموزش و پرورش میباشد؛به این معنی که با در نظر گرفتن ابعاد پنج گانه(نوع کار،همکاران،سرپرست،ارتقاء،پرداختها)،کارمندان آموزش و پرورش در مقایسه با کارمندان شاغل در سازمانهای دیگر نسبت به شغل خود نارضایتی بیشتری دارند.
میانگین مقیاس رضایت شغلی و خردهمقیاسها (به تصویر صفحه مراجعه شود) نتایج حاصل از مقایسه رضایتمندی شغلی بین کارمندان آموزش و پرورش و سایر کارمندان شاغل در سازمانهای دیگر به شرح ذیل میباشد: *بیشترین میزان نارضایتی از نوع کار،همکاران،پرداختها،سرپرست و وضعیت ارتقاء در محل کار در میان کارمندان آموزش و پرورش است،بیشترین میزان رضایت از نوع کار،پرداختها و وضعیت ارتقاء در محل کار در میان کارمندان شاغل در سازمانهای اقتصادی-اجتماعی میباشد و در نهایت بیشترین میزان رضایت از همکاران و سرپرست در میان کارمندان سازمانهای فرهنگی است.
بحث و نتیجهگیری در پژوهش حاضر هدف کلی،پاسخ به سئوال زیر بوده است: «میزان دریافتی کارکنان آموزش و پرورش در مقایسه با سایر کارکنان در سازمانهای دیگر،تا چه اندازه بر رضایت شغلی آنها تأثیر دارد و این پدیده چه آثار و تبعاتی از خود بر جای میگذارد؟» همان گونه که در غالب نتایج ذکر شده است،میزان نارضایتی از شغل با در نظر داشتن ابعاد پنج گانه (نوع کار،همکاران،وضعیت ارتقاء در محل کار،پرداختها و سرپرست)در میان کارمندان شاغل در آموزش و پرورش(اعم از کادر اداری و آموزشی)بیشتر از کارمندان سازمانهای دیگر است."