خلاصه ماشینی:
"IB} وقتی«از صبا تا نیما»عنوان کتابی باشد،توقع خواننده این است کهمؤلف تصویری از تحول شعر فارسی را در این قرنونیم تاریخ ادبیایران بر وی عرضه کند،اما کتابی که آقای یحیی آرینپور به این عنوانپرداخته است،در واقع خیلی پیش از این مایه به خواننده عرضه میدارد؛چرا که وی گذشته از بررسی تحول شعر در این دوره،به دگرگونیهاینثر فارسی خاصه روزنامهنویسی،نمایشنامهنویسی و داستانپردازی نیزدر این دوره توجه کرده است و مؤلف که خود نیز شاعر و نویسنده ومترجم قابلی است،اگر در تألیف این اثر اندکی بیش از آنچه اکنونهست به جامعیت بحث و به ارتباط بین اسباب و نتایج توجه میداشت،«از صبا تا نیما»یک نوع تاریخ ادبی ایران میشد دربارهی دوران قاجارو عهد مشروطیت با این همه،بهنظر میرسد که مؤلف بیش از تمامکسانی که درین سالهای اخیر در ایران راجع به ادبیات عهد قاجار،نهضت بازگشت ادبی،و ادبیات عهد مشروعیت سخن گفتهاند،توفیقیافته است و از اسباب عمدهی این توفیق،گذشته از آشنایی وی با مآخذترکی و روسی که در چنین تحقیقی اهمیت تمام دارد،اهتمام عاری ازملال اوست در استفادهی درست از مآخذ گوناگون و اجتنابش از اظهارنظرهای نسنجیده یا مبتنی بر داوریهای گستاخانه و سرسری جاریاست از احاطههایی که مؤلف بر مآخذ ادبی و تاریخی ادوار مورد بحثخویش دارد،چنانکه نیز آنچه بهنام«سالنامه»در پایان هر بخش(-کتاب)آمده است توجه مؤلف را به تدقیق در ارتباط بین آثار ادبی یاحوادث جاری نشان میدهد با این همه فراوانی و گوناگونی مطالبی کهمیبایست در چنین اثری مورد بحث باشد از اسبابی است که ممکن بودهر مؤلف دیگر را،حتی با تمام دقت و حوصلهیی که شاید مثل مؤلف&%06907RHSG069G% کتاب حاضر در کار خویش پیش میگرفت،مواجه با نقصها و اشتباهاتیکند که بیشوکم در احوال و اوضاع حاضر اجتنابناپذیر خواهد بود."