چکیده:
باستان‌شناسان طی چند دههء گذشته با مطالعهء بقایای جانوری به دست آمده از سکونتگاههای جوامع انسانی دوره پلیستوسن تلاش کرده‌اند تا الگوهایی درباره شیوه‌های معیشتی آنها ارایه کنند.تا همین اواخر نظریهء غالب مبنی بر این بود که جوامع پارینه سنگی میانی قادر به شکار پستانداران بزرگ جثه نبودند و تنها از طریق مردارخواری و صید حیوانات کوچک امرار معاش می‌کردند.اما مطالعاتی که اخیرا بر روی بقایای پستانداران یافت شده در رسوبات پارینه سنگی میانی«غار قبه»در منطقه کرمانشاه انجام شده،تا حد زیادی باعث تجدیدنظر در این زمینه شده است.در نتیجهء بازسازی قطعات تنه استخوانهای بلند و موقعیت آثار برش ابزار سنگی بر سطح آنها روشن شده که این استخوانها بقایای پستاندارانی هستند که به وسیله ساکنان غار شکار شده و سپس به محل مذکور منتقل شده‌اند.
خلاصه ماشینی:
"در نتیجهء بازسازی قطعات تنه استخوانهای بلند و موقعیت آثار برش ابزار سنگی بر سطح آنها روشن شده که این استخوانها بقایای پستاندارانی هستند که به وسیله ساکنان غار شکار شده و سپس به محل مذکور منتقل شده‌اند.
در این شیوه با توجه به آثار باقیمانده بر سطح استخوانها مثل آثار برش ابزارهای سنگی،جای دندان گوشتخواران و میزان کثرت بخشهای مختلف استخوان‌بندی،می‌توان پی برد که حیوانات مذکور به‌وسیلهء انسان شکار شده‌اند یا بقایای صید جانوران دیگر مثل کفتار است.
یکی از تحقیقاتی که الگوی مردارخواری در جوامع پارینه سنگی میانی را تا حد بی‌اعتبار ساخته،مطالعات اخیر دکتر کورتیس مرین (Curtis Marean) بر روی مجموعهء بقایای جانوری به دست آمده از غار قبه است.
به این ترتیب در دوره پارینه‌سنگی میانی، زیستگاه گله‌های بز کوهی و میش وحشی در حوزه شکار ساکنان غار قبه قرار داشته و شاید به این دلیل باشد که شمار بقایای دو گونهء مذکور بیشتر از سایر گونه‌ها است."
کلید واژه های ماشینی:
غار
،
بقایای پستانداران غار
،
مطالعه بقایای پستانداران غارقبه
،
مطالعهء بقایای پستانداران غار قبه
،
مطالعهء بقایای جانوری به‌دست‌آمده
،
بز
،
شکار
،
رسوبات پارینه‌سنگی غار قبه
،
غار قبه
،
رسوبات پارینه‌سنگی میانی
(
, 
, 
)
