چکیده:
در روزهای برگزاری همایش جهانی شیخ اشراق،فرصت را غنیمت شمرده،خدمت استاد محترم،جناب آقای محمد خواجوی رسیدیم.ایشان حدود پنجاه اثر علمی از متون اصلی فلسفه و عرفان،به ویژه حکمت متعالیه را احیا و منتشر کردهاند و میتوان گفت عمر خود را وقف این خدمت مبارک نمودهاند.در این گفتوگو ایشان تجربههای گرانسنگ خود را کریمانه در اختیار نهادند.
خلاصه ماشینی:
"چون حدود پنجاه سال است که در مطالعه و تحقیق عمیق حکما و عرفای اسلامی،به جد گام برمیدارم،مشاهده کردم این همه معانی شگرف و اسرار پنهانی که در بستر کتابها و گفتارهای بزرگان اهل این فن هفته و جز اندگی به سراغش نمیروند،علت نخستین آن، محفوف بودنش به زبان عربی است و دومین علت آن با رمز و اصطلاح بودنشان است،ازاینرو با عنایت الهی،کمر همت بر میان بستم و با مشقتی جانکاه که گاه میشد نفس مترجم را به شماره میانداخت،به ترجمهء آنها پرداختم تا پنجاه درصد کار را آسان کرده باشم.
*داوری و ارزیابی خود را از روش خاورشناسان در احیای آثار و تمایزات روش آنان با احیاگران مسلمان بفرمایید؟ *خاورشناسان با مستشرقان به این دلیل که کتابهای نفیس و نسخ عالی آنها را که برخی از آنها مطلقا در کشورهای اسلامی یافت نمیشود،در اختیار دارند و از طرفی،از جهت خاورشناسیشان با فضای علمی شرق آشنایی دارند بهترین را برمیگذینند؛و چون در بند سود و منافع دنیوی نیستند،بهترین آنها را ارایه میکنند؛و چون مقدی به مذهب اسلام و به تبع آن، فرقهگرایی نیستند،از تعصب خالیاند و کتاب را برای نفس علم تصحیح و احیا میکنند؛بنابراین متن کتاب،جای هیچ گفتوگوییندارد؛اما در مقدمات و در بعضی موارد،پانویسها،امکان اشکال وجود دارد؛چون امکان دارد به مغزای مطلب مؤلف از جت عدم تدبرشان در اسلام،پی نبرده باشند و بعضا نیز ممکن است پای بعضی امور سیاسی در میان باشد."