خلاصه ماشینی:
"»69 یرادها: بر این قبیل تفسیرها،اعتراضهایی شده،که برخی از آنها را نقل میکنیم: در تفسیر نمونه نسبت به سمبولیک دانستن داستان خلقت آدم و حوا،آمده است: «گرچه بعضی از مفسران،که معمولا تحت تاثیر افکار تند غربی قرار دارند،سعی کردهاندبه داستان آدم و همسرش،از آغاز تا پایان،چهرۀ تشبیه و مجاز و کنایه و به اصطلاح روز،سمبولیک،بدهند و تمام بحثهای مربوط به این ماجرا را حمل برخلاف ظاهر کرده،کنایه ازمسائل معنوی بگیرند،ولی شک نیست که ظاهر آیات،حکایت از یک جریان واقعی و عینیمیکند که برای پدر و مادر نخستین ما واقع شد و چون در این داستان نکتهای وجود ندارد کهنتوان آن را طبق ظاهر تفسیر کرد و با موازین عقلی سازگار نباشد(تا قرینهای برای حمل برمعنای کنایی به دست آید)دلیلی ندارد که ما ظاهر آیات را نپذیریم و بر معنی حقیقی خودحمل نکنیم.
»71 در تفسیر نمونه در نقد تمثیل دانستن متخاصمان نزد داود(آیه 23-21 سورۀ ص)چنینآمد است: «آیا آنچه در داستان فوق آمده یک حادثه واقعی تاریخی است که قرآن بهطور سربسته به آناشاره کرده و در روایات شرح آن آمده است و یا از قبیل ذکر مثال برای مجسم ساختن حقایقعقلی در لباسهای حسی است؟ از آنجا که سرگذشت مزبور جنبه غیر عادی دارد و هضم آن برای بعضی از مفسران مشکلشده ازاینروی،وقوع چنین حادثهای را انکار کردهاند و منظور از آیه را تنها بیان یک«مثال»شمردهاند...
»75 همچنین در داستان آدم و حوا پرسش و پاسخی را مطرح میکند که در ضمن آن به برخیاز اعتراضها پاسخ داده شده است: «اگر گفته شود،صرف نظر کردن از ظاهر آیات و آنها را تکوینی معنی کردن سبب تشابه کلامخداوند میشود و مانعی از توجیه سایر معارف مبدأ و معاد و شریعت بدین صورت وجودنخواهد داشت و این بطلان دین را در پی دارد."