سینما مرده است: گزارش گفت و گو با ژان لوک گدار گفتگو و مصاحبه

"او فیلم‌ «فارنهایت 11/9»مایکل مور و موج جدید فیلم‌های دیگر را که به جهانی‌سازی فرهنگ‌ امپریالیستی آمریکا حمله می‌کنند یا فیلم‌های‌ ضدجنگ را به‌طور سازش‌ناپذیری بی‌ارزش‌ می‌داند؛«آنها می‌گویند که به بوش حمله‌ می‌کنند اما این کار را نه با زبان سینما بلکه با کلمات انجام می‌دهند». برای مثال،کوئنتین‌ تارانتینو که نام کمپانی خود را A Band Aport گذاشته،به احترام کلاسیک‌ سال 1964 گدار با نام Band a part بوده؛«او می‌گوید که مرا می‌ستاید اما این حقیقت ندارد». گدار می‌اندیشد و سپس اشاره‌ معماگونه‌ای به شکنجه و تحقیر زندانیان توسط نیروهای آمریکایی‌ در عراق می‌کند؛«چیزی که هرگز درباره تارانتینو گفته نشده،این نکته‌ است که تصاویری که از زندانیان‌ عراقی به ما نشان می‌دهند-همان جایی‌ که شکنجه‌ها اعمال می‌شود-سگدونی‌ (reservoir Dogs) نام دارد. کافی است نامه مشهور«تروفو»را به یاد بیاورید که در آن پیشنهاد می‌کند که‌ اگر گدار خواست زندگینامه خود را بسازد،تنها نام برازنده آن«یک عوضی!همیشه عوضی!» خواهد بود."