خلاصه ماشینی:
"با بررسی مجموع مسائل مطرح شده و مروری در اعماق گذشته های دور، در خواهیم یافت اقوام موجود در عصر انبیاء که به عذاب پروردگار مبتلا شدند معمولا در شهرهایی سکونت داشتند که جمعیت آنها بسیار محدود بود و پس از آنکه پیروان پیامبران به امر ایشان صحنه عذاب را ترک می کردند تا از قهر الهی مصون بمانند شاید بتوان ادعا کرد باقیمانده مجموع کفار و متمردین و مفسدین در شهرها، در طول تاریخ انبیای گذشته که هزاران سال به طول انجامیده است، از نظر اعداد و ارقام و نفراتی که گرفتار کیفر پروردگار شدند،از تلفات انسانها و خونریزیهای وسیع در یکی از جنگ های منطقهای و نه جنگ جهانی که امروزه در زمین به خاطر استیلای قدرت پرستان و امور پوچ و ضد ارزش و یا به عبارت دیگر به خاطر هیچ!!
در هیچ عصر و زمانی و در هیچ نقطهای از جهان دیروز و امروز دیده نشده است که یک زمامدار صاحب اقتدار و مسلط بر امور در عرصهٔ حاکمیت شخصیت خویش، نه به خاطر ملاحظات اجتماعی و انگیزه سیاسی و شهرت طلبی بلکه صرفا به لحاظ عواطف قلبی و انسان دوستی که در نهادش تبلور یافته حرکت های مداوم انسانی و اخلاقی از خود بروز دهد و از تمرد و سرکشی مخالفین زیر مجموعه خود چشم بپوشد و تا آنجا پیش برود که نسبت به افراد مخالف و نافرمان و گستاخ در حق خود با مهربانی برخورد کند و مهر و عطوفت خویش را نثارشان سازد و انتظار هیچ گونه واکنش مثبت هم از ناحیه آنها نداشته باشد، تاریخ هرگز نمی تواند در ادوار مختلف خود چهرهٔ زمامدار مقتدری را با این ویژگی به جهانیان نشان دهد،البته مسئلهٔ حاکمیت انبیاء و فرستادگان خدا بحث جداگانهای میطلبد."