خلاصه ماشینی:
"اما بودا به پیروان خویش اصرار و تأکید میکرد که تعالیم وی را نه به زبان سنسکریت بنویسند و نه متون را به آن زبان ترجمه کنند؛چرا که ویترجیح میداد از زبانهای بومی و محلی که توسط سطوح بیشتری از مردم فهم میشود استفاده کند اما پس از مرگ بودا، نویسندگان بودایی به نحو فزایندهای به سمت سنسکریتگرایی رفتند و بیشتر تعالیم و کتب و نوشتارها در سنت مهایانه به زبان سنسکریت است.
مورد توجه قرار گرفتهاند و به مکتبهای مختلف دین بودایی عطف نظر صورت گرفته،مثلا به مکتب محافظه کار و پیرو سنت قدیم تیره واده که در سریلانکا،تایلند،برمه،لائوس وجود دارد یا به مکتب پر اهمیت مهایانه که در چین،ژاپن، کره و ویتنام مطرح است،به صورت وسیع و مبسوط پرداخته شده است.
مثلا به قوانین دوگانۀ تبتی با عناوین تعالیم "bka gyur" و رسالات "bstan gyur" و سیر تکامل آنها توجه شده و تأثیر جاده ابریشم از شمال و جنوب همراهی راهبان بودایی با کاروانهای حرکتکننده در این مسیرها و توسعه تاریخی دین بودا مورد مداقه قرار گرفته است.
برخی متون دینی مهایانه به این امر تصریح دارند که شناخت"هینه یانه"از نیروانه(آزادی فردی شمرده میشود)بر طبقهبندی اشتباهی مقولهای بنا نها شده است؛زیرا میتوان گفت بهلحاظ بنیادی تفاوت واقعی میان سنساره و نیروانه وجود ندارد و هر حالتی که فرد در آن میزید،نتیجه بینشها و ادراکی است،که انعکاسی از سطح تحول معنوی اوست.
ماره (Mara) نگارهای اهریمنی که تلاش میکند تا از عمل دینی بوداییان جلوگیری کند و بدین واسطه رهایی آنها را از چرخه وجود ادواری،مانع شود."