خلاصه ماشینی:
"شیمل همچنین مقدمه ترجمه گزیدههایی از غزلیات مولانا را با جملههای زیبای پورگشتال در کتاب«تاریخ سخنوری در ایران» چنین آغاز میکند:«در طلب آن وجود ابدی که کاملترین جذبهاش از همه موجودات زمینی و آسمانی برتر است و نابترین سرچشمه نور ابدی است و با بالهای برترین شور و شوق روحانی که بسیار عالیتر از جلوههای ظاهری مذاهب است، مولانای روم نه به مانند دیگر شاعران غزلسرا چون حافظ و نه فقط برفراز خورشیدها و ماهها، بلکه برفراز زمان و مکان،آفرینش و بخت،عهد ازلی و تقدیر و برفراز تقدیر روزگار،در بینهایت،پر و بال میگشاید و آنجاست که او به عنوان طالب ابدیت،در وجود ابدی و به عنوان عاشق بینهایت، در عشق بیمنتها ذوب میشود و خویش را برای همیشه از یاد میبرد و تنها آن«همه بزرگ»را در مقابل دیدگان میبیند و به جای آنکه چون دیگر شاعران در پایان غزلهایش به نام خویش تخلص کند،همواره نام عارف و مقتدای خویش، شمس تبریزی را به عنوان سنگ بنای زرین گنبد مینایی غزلهایش قرار میدهد»5 بیگمان،روکرت،گوتهو پورگشتال،تأثیر فراوانی در گرایش اسلامشناس معاصر آلمانی،به سوی فرهنگ مشرق زمین داشتهاند.
خانم آنه ماری شیمل،اسلام را دینی بسیار زیبا میداند و معتقد است که آنچه بیش از هر چیز شیمل عقیده دارد در دورانی که سوءتفاهم میان شرق و غرب روبه فزونی است،باید مولانا و آثار او بیشتر مورد توجه قرار گیرد (به تصویر صفحه مراجعه شود) تمام عمر کوشیدم تا فرهنگ اسلامی را در غرب بهتر معرفی کنم و نیز فرهنگ کلاسیک مغرب زمین را به شرقیان بشناسانم؛اما اوضاع کنونی برای من در حال حاضر(پس از 11 سپتامبر)بسیار ناراحتکننده است و این نیز ناشی از سوءتفاهم و عدم شناخت است او را تحت تأثیر قرار داده است،ارتباط مسلمانان با خداوند و اطمینان و توکل آنهاست."