خلاصه ماشینی:
"آینهء عبرت فرج الله فرج اللهی لقد کان فی قصصهم عبرة لاولی الألباب در سرگذشت آنها درس عبرتی برای صاحبان اندیشه بود اگر تاریخ برای هرقوم و ملتی اهمیت حیاتی دارد،به خاطر این است که تاریخ، پیونددهندهء فکری و فرهنگی نسلهای گذشته با نسلهای آینده،برای درک حقایق است و روشنگر وظیفهء آیندگان؛چرا که سنتها و قوانین زندگی برای گذشتگان و آیندگان به گونهای مشترک و مشابه حکمفرما بوده و خواهد بود.
و لذا قصههای قرآن(بر خلاف داستانهای ساختهء بشر)،حوادثی است که رخ داده و واقعیت دارد و خداوند متعال با بیان قصههای واقعی که امتهای گذشته با آن روبهرو بودهاند و ای بسا گرفتار بلا شده و مجازات شدهاند،و گاهی همهء هستیشان از بین رفته،به آیندگان(به عنوان عبرت)هشدار میدهد تا گرفتار بلا و مصیبت نشوند چنانکه میفرماید:« لقد کان فی قصصهم عبرة لاولی الألباب: در سرگذشت انه درس عبرتی برای صاحبان اندیشه بود(یوسف:آیهء 111).
قرآن مجید جهانگردی را لازم میداند و به آن دستور میدهد،ولی بر خلاف جهانگردانی که دنبال مادیات هستند یا مانند توریستهائی که نوعا برای سرگرمی و هوسرانی و ای بسا برای تخریب و تحریف فرهنگی این کار را انجام میدهند،آن را به عنوان عبرت و بیداری و درک و کشف حقایق لازم دانسته و با اشاره به سنتهائی که در اقوام گذشته داشتهاند که جنبهء اختصاصی ندارد،راز پیشرفت و ترقی افراد باایمان متحد و شکست و نابودی قوام پراکنده و سست ایمان و گناهکار را که در تاریخ بشریت ثبت است،مطرح کرده و میفرماید: «قد خلت من قبلکم سنن فسیروا فی الأرض فانظروا کیف کان عاقبة المکذبین» 1."