چکیده:
این پژوهش با اهداف بررسی اثر بخشی درمانهای رفتاری - شناختی، شناختی، دارویی و تلفیقی بر کاهش علایم اضطراب صفت و حالت به مرحله اجرا در آمده است. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، از بین مراجعان به مطب روانپزشک و مرکز مشاوره الزهرا که در مجموع 300 نفر را تشکیل میدادهاند، 50 نفر که دارای نمرات بالای 110 در آزمون اضطراب صفت و حالت اشپیل برگر بودند به عنوان گروه نمونه تحقیق انتخاب شدند. سپس این 50 نفر در پنج گروه درمانی رفتاری - شناختی، شناختی، دارویی و تلفیقی و گروه کنترل جایگزین شدند. بر این اساس متغیر مستقل در پژوهش حاضر روشهای درمانی و متغیر وابسته علائم اضطراب صفت و حالت بودهاند. متغیر مستقل که شامل روشهای درمانی بوده طی 17 جلسه درمانی بر روی گروههای درمانی به اجرا در آمده است. فنون و روشهای مورد استفاده در گروههای درمانی- به ترتیب برای درمان رفتاری - شناختی، شامل ارائه اطلاعات در رابطه با اضطراب با تأکید بر الگوی رفتاری- شناختی حالات اضطرابی، آموزش آرام سازی کاربردی، شناسایی و اصلاح نگرشهای منفی و نامناسب، برای درمان شناختی؛ تعیین انواع خطاهای شناختی و افکار غیر منطقی و تأثیر آن در موقعیتهای مختلف، جایگزین کردن افکار منطقی و ارائه بازخورد به این افکار، برای درمان دارویی، استفاده از بنزودیازپین ها ، باسپیرون و باربیتوراتها و برای درمان تلفیقی، ترکیبی از دارو درمانی و فنون شناختی- رفتاری مورد استفاده قرار گرفته است. گروه کنترل طی 17جلسه هیچگونه مداخلهای را دریافت ننمودند. اجرای پس آزمون بر روی گروههای آزمایشی و کنترل، در یک زمان، یعنی یک هفته بعد از اتمام مداخلههای درمانی انجام شده است. نتایج حاصله با استفاده از تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. شواهد حاصل نشان داد که بین اثربخشی روشهای درمانی بر اضطراب صفت تفاوت معنیداری وجود دارد. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین درمان رفتاری- شناختی و شناختی ، بین درمان شناختی و دارویی ، بین درمان شناختی و تلفیقی و بین درمان شناختی و گروه کنترل ، همچنین بین درمان رفتاری- شناختی و دارویی ، بین رفتاری- شناختی و کنترل و همچنین بین درمان دارویی و گروه کنترل و بین درمان تلفیقی و کنترل تفاوت معنیداری براساس نمرات افتراقی پیش آزمون و پس آزمون وجود دارد. در موارد رفتاری به شناختی و تلفیقی و دارویی و تلفیقی تفاوت معنیدار(P>0.05)به دست نیامد. نتایج تحلیل آنرا نشان داد که بین گروههای درمانی در اثر بخشی بر روی کاهش علایم اضطراب حالت تفاوت معناداری وجود دارد. آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین گروههای درمان شناختی و رفتاری- شناختی ، شناختی و دارویی ، شناختی و تلفیقی ، شناختی و کنترل و همچنین درمان رفتاری- شناختی و تلفیقی ، رفتاری- شناختی و کنترل ، دارویی و تلفیقی، دارویی و کنترل و تلفیقی و کنترل تفاوت معنی داری اثر بخشی بر روی کاهش علایم اضطراب حالت وجود دارد. اما بین درمان رفتاری- شناختی و دارویی در این مورد تفاوت معناداری ((P>0.05 به دست نیامد. در مجموع به اضطراب صفت به ترتیب اثربخشترین روشهای درمانی عبارت بودند از رفتاری - شناختی، تلفیقی، دارویی و شناختی و در اضطراب حالت به ترتیب درمانهای تلفیقی، رفتاری - شناختی، دارویی و شناختی قرار داشتند.
خلاصه ماشینی:
"Ramm Mark Janoun Opponheimer Gelder در پژوهش دیگری لارس _ گوران اوست 1 (1988) اثر بخشی یک تکنیک مقابلهای (آموزش کنترل اضطراب) و یک شیوه رفتاری سنتی (آرام سازی پیشرونده، PR) را درمان اختلال هراس مورد بررسی قرار دادند.
بنابراین تعیین کارامدی نسبی درمانهای روان شناختی و دارو درمانی در درمان اختلالات اضطرابی حائز اهمیت است این مطالعه شامل چهار بیمار بود که مدت حداقل یکسال به اضطراب مزمن مبتلا بودند و به طور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: درمان رفتاری- شناختی و آرام سازی، آموزش کنترل اضطراب، بنزدویازپین و گروه لیست انتظار غیر درمانی.
برای مثال روشهای درمانی روان شناختی صرف برای بیماران روانپریش چندان نتایج امید بخشی را به بار نمیآورد با مروری که بر تحقیقات صورت گرفته، بر روی اثر بخشی مقایسهای درمانهای دارویی، تلفیقی، رفتاری- شناختی و شناختی انجام پذیرفت مشخص گردید که تحقیقات زیادی بطور مستقل با چنین هدف صورت نگرفته است، لذا این تحقیق که به منظور پر کردن خلاء موجود در این زمینه انجام پذیرفته است نشان داد که روش رفتاری- شناختی و درمان تلفیقی بیش از دو روش دیگر در کاهش اضطراب صفت مؤثر است و در نهایت روش درمان دارویی و شناختی جایگزین میشوند.
تریون (1990) 19 مطالعه را که در آنها از حساسیت زدایی منظم و یا غرقه سازی برای درمان اضطراب امتحان استفاده شده بود را مورد فرا تحلیل قرار داد و به این نتیجه دست یافت که روشهای درمان فوق الذکر نسبت به گروه کنترل بطور معنیداری قادر است علائم اضطراب حالت (امتحان) را کاهش دهد."