چکیده:
هدف اصلی این تحقیق،بررسی میزان بروز آسیب در فوتبالیستهای حرفهای که در پستهای مختلف بازی میکنند،است.بدین منظور 38 مسابقه از مسابقات لیگبرتر کشور در فصل 85-84 انتخاب و تجزیه و تحلیل ویدئویی شد.میزان آسیب بازیکنان در پستهای مختلف،زمان بروز آسیب،علت آسیب و ناحیهء آسیب دیدگی بررسی شد.در مجموع 121 آسیب در 38 مسابقه مشاهده شد.میزان آسیب در بازیکنان هافبک(4/40 درصد)به طور معناداری(05/0> P )بیشتر از دیگر پستها بود.بعد از پست هافبک،مدافعان با 8/29 درصد،مهاجمان را با 7/16 درصد و در نهایت دروازهبان با 1/13 درصد رتبههای بعدی را از نظر دریافت آسیب به خود اختصاص دادند.در خصوص زمان بروزآسیب،اختلاف معناداری(05/0> P )بین دورههای مختلف بازی مشاهده شد.تفاوت معناداری در میزان آسیب پایین تنه(6/63 درصد)نسبت به بالاتنه(4/36 درصد)مشاهده شد.بیشترین آسیبدیدگی بازیکنان از نوع آسیبهای برخوردی(6/87 درصد)بود.نتایج پژوهش حاصر نشان میدهد که پست و موقعیت بازیکن و زمان بازی در میزان آسیبدیدگی مؤثر است.
خلاصه ماشینی:
"با توجه به شرایط فیزیولوژیکی و آنتروپومتریکی بازیکنان در پستهایمختلف و همچنین وظایف و مسئولیتهای بازیکنان هر پست،اطلاعات در خصوص میزان بروزآسیب در این پستها محدود است،از طرفی اطلاعات کافی دراینباره در ایران وجود ندارد و به لحاظ تفاوت در سیستمهای بازی در کشور انجام چنین تحقیقی ضروری به نظر رسید،ازاین رو هدف این تحقیق بررسی میزان بروز آسیب در فوتبالیستهای حرفهای در پستهای مختلف است.
تفاوت معناداری(0/05< P بین بازیکنان در پستهای مختلف بازی در خصوص میزان بروز آسیب مشاهده شد،به طوری که بازیکنان در پست هافبک بیشترین آسیبدیدگی(04/4 درصد)را داشتند.
جدول 1-آسیب دیدگی بازیکنان در پستهای مختلف بازی (تصویرتصویر) بررسی دادهها نشان داد که بیشترین میزان آسیبدیدگی در 15 دقیقۀ انتهای نیمهاول (18/2 درصد)و 15 دقیقۀ نیمه دوم(20/7 درصد)ایجاد شده است و این اختلاف بین آسیب بازیکنان در زمانهای مختلف بازی از لحاظ آماری(0/05< P )معنادار بود.
جدول 3-آسیبدیدگی بازیکنان در بخشهای مختلف بدن (تصویرتصویر) در خصوص مکانیسم بروز آسیب نیز نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین میزان آسیب (87/6 درصد)به دلیل برخورد بازیکنان باهم اتفاق میافتد(0/05< P )و فقط 12/4 درصد از آسیبها بدون اینکه برخوردی صورت گیرد،ایجاد شده است(جدول 4).
نتایج تحقیق نشان داد که بیشترین میزان آسیب در پایینتنۀ ورزشکاران اتفاق افتاد است که نتایج این تحقیق با نتایج بیشتر تحقیقات از جمله هاوکینز و همکاران(2001)، پرایس و همکاران(2004)و اندرسون و همکاران(2004)و وانگ و هانگ(2005)همخوانی دارد و دلیل آن به احتمال درگیر بودن بیشتر پایین تنۀ بازیکنان در ورزش فوتبال است(1، 10،17)."