خلاصه ماشینی:
"مؤلف یادآوری میکند که مردم سنی مذهب بغداد باآمدن سلجوقیها سنی مذهب مخالف بودند در حالیکه شیعهها چندان مخالفتی از خود نشان ندادند و علت رادر آن میبیند که حکومت آل بویه آنچنان به عدل و مساوات میان مردمرفتار میکردند که شیعیان احساس برتری نمیکردند و از این رو با رفتنحکومت نگران از دست دادن برتری خود نبودند.
حکومت فاطمی سال قبل از آمدن صلیبیها به پایان خود رسیده بود وتنها جایی که شیعیان با سلجوقیان و صلیبیها درگیر میشوند حکومتشیعۀ بنی عمار حاکم بر طرابلس است.
حاکمان سلجوقی در دورههای مختلف در تعقیب یکدیگر شهرها راچپاول کرده و مردم را برای قدرت خواهی خود از دم شمشیر میگذراندندو آنچه که کمتر به ذهن آنان خطور میکرد دفاع از کشور در برابر حملۀددمنشانۀ صلیبیها بود.
این در حالی بود که حاکمانسلجوقی برای رسیدن به قدرت در شهرهای مختلف سرزمین اسلامی بهجان هم افتاده بودند و دهها هزار سرباز مسلمان یا با یکدیگر به نبردپرداخته بودند یا مشغول قتل عام مردم بودند."