خلاصه ماشینی:
بدیهی است این ویژگیها که لازمهء ادبیات پویاست در دورههای بعد از مشروطه با ضعف و شدّتهای خاصی که تابع اوضاع سیاسی و اجتماعی بود به گونهای آشکار و پنهان،ادامه یافت و در سالهای پیش از انقلاب اسلامی،با قوّت و قدرت،در خدمت آرمانهای انقلابی مردم مسلمان قرار گرفت و در روزهای پیروزی و پس از آن،نویسندگان و شاعران-جز اندکی دورمانده از جریان-قلم در جهت خواست مردم چرخاندند و برای مردم و انقلاب اسلامی آنها نوشتند و سرودند.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی هم متأسفانه گروههایی با طرح ادبیات معاصر ایران در صدد برآمدند تا از متون ادبی برداشتهای سیاسی خود را عرضه کنند و ادبیات معاصر را وسیلهای برای اظهار آراء و نظریات سیاسی خود قرار دهند.