خلاصه ماشینی:
"در قیاس با سایرپژوهشهایی که بر روی متون حماسی فارسی مانند شاهنامه صورتگرفته،میتوان گفت که پژوهش درباره جغرافیای اساطیری ایران ازحجم و شماری اندک برخوردار است.
نقاطی مانند ری،تهران،طبرستان،مازندران و البرز در شاهنامه است؛نظراتیکه میتوان آنها را در چهار محور زیر خلاصه کرد: 1-مازندرانی که اکنون در شمال ایران وجود دارد،در شاهنامههیچ گاه به این نام خوانده نشده و از آنجا با عنوان«بیشۀ،تمیشه»،«بیشۀ ناروان»و«طبرستان»،یاد شده است.
بخش اول و دوم تماما به ری و تهران در شاهنامه اختصاص دارد کهدر پنج بهره فراهم آمده است.
بخش سوم:یکی از مباحث مهم این رساله در بخش سوممطرح شده و آن،بحث درباره کوه البرز است،و رفع این شبهه که البرزدر شاهنامه،بر کوه واقع در شمال تهران اطلاق نمیشود،بلکه برکوههائی در هند،بلخ،فارس و قفقاز اطلاق یافته و کوه شمال تهراندر شاهنامه به نامهای«کوه آمل»و«کوه قارن»نامیده شده است.
بخش ششم ادامه مباحث دوبخش پیشن است و اختصاص به مازندران مشرق و تعیین حدود آندر شاهنامه دارد."