چکیده:
با آغاز عصر کشاورزی صنعتی و استفاده از بذرهای دستکاری شده ژنتیکی و انواع آفتکش ها و علفکش ها و حشرهکش ها و کودهای شیمیایی، سیستم پایدار کشاورزی سنتی تقریبا برای همیشه از بین رفت. سیستم کشاورزی صنعتی که با شعارهایی نظیر کاهش نیروی انسانی، افزایش بهرهوری و تولید محصول بیشتر به عرصه زندگی های روستایی وارد شد، در صحنه عمل تنها به نابودی جوامع محلی، وابسته شدن کشاورزان به خرید از سوپرمارکت ها، از بین رفتن خاک، برهم خوردن چرخه زندگی انسان ها و حیوان ها و تولید انواع پسماندهای مخرب انجامیده است. نویسنده که همراه با اجدادش به شغل کشاورزی اشغال داشته، معتقد است که با پدیدار شدن سریع آثار فاجعهآمیز کشاورزی مدرن و صنعتی، شاید ما هرگز قادر به جبران صدمات و آسیب های وارد شده به محیط زیست و سلامت انسان ها و حیوانات و گیاهان نباشیم و در صورت عدم بازنگری در اقداماتمان، کابوس فروپاشی زندگی انسان ها چندان از ما دور نیست.
خلاصه ماشینی:
"همچنین عدهای با این تناقض روبهرو شدهاند که چرا با وجود این شرایط آشکار، اقتصادهای ابرشرکتی ملی و جهانی، دامنه اندیشیدن در مورد این مسأله را تا این حد، محدود نمودهاند؟ این اقتصادهای بزرگ در فهم خود از جامعه و زمین و همچنین شیوه های حسابداری به کار گرفته خود، هیچ نگرانی و توجهی نسبت به سرنوشت محیط زیست و زمین و مردم نمیکنند.
چرا که آنان در یک اقتصاد خودکفا، واقعا پایدار در عمل و نه شعار متولد گردیده و بزرگ شده بودند؛ اما درجهتی مخالف، اقتصاد مدرن کشاورزی به ما میگوید که تأمین مایحتاج زندگی کشاورزان توسط خودشان، کاری غیراقتصادی است و آنان باید با تولید تجاری، به روش های کشاورزی صنعتی تن دهند.
آیا برخلاف آنچه که دانشمندان خاکشناس به ما میگویند، نباید به خاک به عنوان یک عنصر ارزشمند بنگریم که تأمین سلامت خاک وگیاه و حیوان و انسان، در گروی حفظ آن است؟ چرا هیچ گاه در جهت بررسی خاک به عنوان موجودی زنده گامی برداشته نمیشود؟ خاک یک مجموعه زنده و سرشار از حیات موجودات مختلف در آن است که یک کشاورز و خانوادهاش و محصولات کشت شده و حیوانات، همگی اعضای این جامعه بزرگ محسوب میگردند و همگی نیز به هویت و ویژگی های خاک، وابستهاند.
چرا ما باید سرنوشت جامعهای را که در آن زندگی میکنیم، نادیده بگیریم؟ در طول این پنجاه و چند سال که ویژگی های محلی و بومی مناطق مختلف به شدت نادیده گرفته شده است، ما با سادهانگاری روبهرو بودهایم."